1 (378)

Wydział Mechaniczny Zakład Inżynierii Produkcji

12. POMIARY CHROPOWATOŚCI POWIERZCHNI Cel ćwiczenia:

Poznanie zasad określania chropowatości powierzchni, parametrów chropowatości oraz technik ich pomiaru.

Zakres ćwiczenia:

-    ocena chropowatości powierzchni przez porównanie z wzorcami, pomiar chropowatości powierzchni metodą interferencyjną, pomiar profilografometrem I lommel Tester TłOOO,

-    określenie chropowatości z profilogramu.

W wyniku procesów obróbki i zużycia powstaje bardzo złożona powierzchnia rzec/-Vu ista na której występują nierówności o różnych kształtach, wymiarach i położeniu nakładające się wzajemnie. Zbiór tych wszystkich nierówności nazywa się struktura geometryczna powierzchni i dzieli umownie na odchyłki kształtu. falistość i chropowatość oow ierzchni (rys. 12.1) 11.3J.

/

Rys. 12.1. Podział profilu powierzchni -I; na profil kształtu - 2, falistości 3, chropowatości - 4

Chropowatość powierzchni stanowi zbiór nierówności powstających w wyniku obróbki charakteryzujących się małym odstępem ,v między wierzchołkami

wynosić od angstremów do milimetrów (od 0,025pm do 1600pm). Oddzielenia nierówności odpowiadających falistości i odchyłkom kształtu dokonuje się przez filtrację.

Miarą chropowatości powierzchni są jej parametry. Do definicji parametrów chropowatości (i falistości) używa się wielu pojęć zebranych w normie PN-EN ISO 4287:1999.

12.1.1. Pojęcia podstawowe

profil powicrz.chni profil uzyskany przez, przecięcie powierzchni przedmiotu określoną płaszczyzną. W praktyce zwykle wybiera się płaszczyznę, której normalna jest równoległa do powierzchni przedmiotu i odpowiedniego kierunku (rys. 12.2).