21122010051

| kształtuje Kię na takim poziomie, jak knemieoit wolyii-fttacłt Wołynia i Podola, które leżą bezpośrednio na złożach HH$e, 2). Podobnie jak na osadach Płaskowyżu Nałęczowskiego, tycznego jpÓłsurowca do wyrobu narzędzi dostarczał import — u-pawne w postaci wiórów - krzemie nia wołyńskiego. W ogólnej strukturze Żurowe owęj udiiał tego surowca jest minimalny, ale w grupie narzędzi osiąga on Na oaadtie w Złotej pojawia się takso surowiec jurajski, co wskazuje na kontakty c regionem osadniczym na Wyżynie Miechowskiej, zlokalizowanym w bezpośrednim sąsiedztwie wychodni. Jego znaczenie dla produkcji krtemteniarskiej w Złotej musiało być minimalne, wykonano * niego jedynie 0,2% wszystkich wytworów i 0,9% narzędzi. Interesujące jest jednak, te udiiał krzemienia jurajskiego, którego złoża lub ośrodki za pośrednictwem których mógł być do Złotej sprowadzany, odległe są o 110-150 km w Unii prostą}, kształtuje się, zwłaszcza w grupie narzędzi, na tym samym poziomic, co surowca żwieciechnwskiego, technologicznie znacznie lepszego, którego wychodnie znajdowały się o przysłowiowy krok od Złotej, za Wisłą (około 20 kra). W tyra miąjscu przypomnieć trzeba niewielki udział krzemienia świcciechowskiego na osadach Płaskowyżu Nałęczowskiego, położonego również blisko względem złóż. Sytuacja w Złotej także wskazuje na utrudniony dostęp ludności KW-LCM do złóż krzemienia świcciechowskiego.

2.4. Wyżyna Miechowska

Zupełnie odmienna sytuacja surowcowa panowała w rejonie osadniczym na lessach Wyżyny Miechowskiej Szczegółowych danych dla tego terenu dostarczyły wieloletnie badania osady w Bronocicach (J. Kruk, S. Milisau-skas 1985 i tam dalsza literatura). Zgodnie s powszechnie stosowaną regułą największą rolę odgrywał krzemień jurajski, w odmianie o zabarwieniu brązowym, dość przejrzystej z licznymi wtrąceniami, którego złoża położone są najbliżej Jego udział kształtuje się na poziomie 75,7% w strukturze surowcowej całości inwentarza. 72,7% w grupie pozostałości produkcyjnych i pół-surowca i 80,5% w grupie narzędzi (tab. 2, ryc. 3). Udział pozostałych surowców nie przekracza kilku procent. Jednak w grupie narzędzi dość znaczna jest frekwencja okazów wykonanych z krzemienia wołyńskiego (14,3%), minimalna natomiast z czekoladowego i narzutowego. Zupełnie nie występują tu surowce z okolic Święciechowa (tab. 1 i 2).

2.5. Pogórze Rzeszowskie

I wreszcie ostatni nyon osadniczy skupiony nad Wisłokiem, na lessach Pogórza Rzeszowskiego. Sytuację surowcową obserwować tu można na przykładzie trzech stanowisk: Kosina, stan. 35 (S. Kadrów 1992, a. 141-150), Łańcut, stan. 3 (A. Gruszczyńska 1992, a. 119-130), i Łańcut, stan. 10 (S. Kadrów, E. Kłosińska 1989, s. 9-25). Użytkowano sześć gatunków krzemienia: czekoladowy, jurajski, wołyński, gościeradowski, świeeiechowski I narzutowy. Przeważa krzemień czekoladowy, którego udział na stan. 1Q 1 Łańcucie kształtce się na poziomio 46,0% całości zbioru i 47,5% w grupie narzędzi (tab. 2). W inwentarzu z jam 30 i 30a na stan. 3 w Łańcucie