21 (61)

42

42

Rys. 7,1. Kinematyka frezowania walcowego: a) przeciwbieżnego, b) współbieżnego

a)

7Z2Z r
ZE	W

Rys. 7.3. Frezowanie czołowe: a) pełne, b) niepełne symetryczne, c) niepełne niesymetryczne

-    promieniowe — przeznaczone do wykonywania otworów w korpusach o znacznych' wymiarach; przedmiot ustawiony jest na nieruchomym stole, wszystkie ruchy -nastawcze wykonuje wrzeciono;

-    rewolwerowe — przeznaczone do wykonywania otworów wymagających kilku zabiegów, narzędzia pracujące kolejno mocowane są w głowicach rewolwerowych;

-    wielowrzecionowe - jeden silnik elektryczny napędza przez skhzynkę prędkości

kilka do kilkunastu wrzecion pracujących równocześnie;    ¹

-    do głębokich otworów - przeznaczone do obróbki otworów o długości wielokrotnie większej od ich średnicy, budowane przeważnie w układzie poziomym (lepsze" odprowadzenie wiórów); budowa ich zależna jest od zastosowanej metody wiercenia, rozdziału ruchów (obrotowe narzędzie i nieruchomy przedmiot lub' odwrotnie), sposobu doprowadzania płynu obróbkowego i odprowadzania wiórów.

6.6. Mocowanie materiału przy wierceniu

Przedmioty obrabiane możemy mocować:

-    bezpośrednio na stole wiertarki (różnego typu łapami dociskowymi),

-    w imadłach mocowanych na stole wiertarki (maszynowych, kątowych, obrotowych itp.),

-    w podzielnicach i na stołach obrotowych,

-    w pryzmach,

-    na stołach współrzędnościowych (zapewniających dokładne przesunięcie w dwóch kierunkach poziomych) i stołach pochylnych,

-    w przyrządach specjalnych z tulejkami prowadzącymi narzędzia skrawające (wymiennymi lub stałymi).

7. FREZOWANIE

7.1. Kinematyka frezowania

Frezowanie jest sposobem skrawania, w czasie którego ruch główny (obrotowy) wykonuje zawsze narzędzie (frez związany kinematycznie z wrzecionem), natomiast ruch posuwowy wykonuje przedmiot (zamocowany na stole frezarki) lub narzędzie. Główne kinematyczne odmiany frezowania przedstawiono na rysunkach 7.1 i 7.2.

CrO

Przy frezowaniu obwodowym oś obrotu freza jest równoległa do powierzchni obrabianej, a przy frezowaniu czołowym oś obrotu freza jest prostopadła do powierzchni obrabianej.

Frezowanie czołowe może być (rys. 7.3):

-    pełne - gdy szerokość frezowania jest taka sama jak średnica freza (rys. 7.3a),

-    niepełne symetryczne - gdy szerokość frezowania jest mniejsza od średnicy freza i położenie freza jest symetryczne (rys. 7.3b),

-    niepełne niesymetryczne — gdy szerokość frezowania jest mniejsza od średnicy freza i jego położenie jest niesymetryczne względem przedmiotu obrabianego (rys. 7.3c).

Frezowanie walcowe może być (rys. 7.1):

-    przeciwbieżne — gdy wektor prędkości ruchu głównego (prędkości skrawania) v_c ma zwrot przeciwny do wektora prędkości ru chu posuwowego v/ (rys. 7.1 a),

-    współbieżne - gdy wektory v_c i Vf mają zwroty zgodne (rys. 7.1 b).