23022012(010)

20

^{1 (})HHAHlAKK| V. PRlH [ SU wyiWAR/ANIA

CfcMMtf cyęśi operacji lub zabiegu. ch«l*W« «* ok.uMonyn,

działaniem (np. zamccowanic i odmocowaniu pr/«lmi'_;tn ołtfabiancgo)^

Ruch r^U rw,m,»_wr„w najmnicjazy sk *’    ^jc,cy s„

„k,vslić jednoznacznie sprecyzowany,,, zadan.en,    arzydzu skr.,

wnjąccgood przedmiotu obrabianego, uruchomieni'- *>^{,ra /,a}

1.2.1.

Ki.ASY FI KACIA RUCHÓW W ÓBRAHIAKKAC II

Do prowadzenia obróbki i wykonywania ezynnoM i pomocniczych z nią zuią-zanych są konieczne ruchy zespołów obrabiark.. których klasyfikację podano w normie PN-M-55200:1967 (rys. I. I).

podstawowe

Ruchy w obrabiarkach

Ruchy skrawania

główny		proste
	X
posuwowy		złożone

Ruchy kształtowania

	przestawne
pozycjonowania
przesuwowe
podziałowe

pomocnicze

zaciskania i zwalniania

wymiany

narzędzi

wymiany

przedmiotu

manipulacji

Rys. 1.1.

Klasyfikacja ruchów w obrabiarkach

Ruchy podstawowe są to ruchy wykonywane przez elementy i zespoły robocze obrabiarki (wrzeciona, suwaki, suporty, stoły i in.) wraz z narzędziem lub przedmiotem obrabianym, niezbędne do przeprowadzenia procesu skrawania i nadania przedmiotowi obrabianemu żądanego kształtu. Ruchy podstawowe dzieli się na ruchy skrawania i ruchy kształtowania.

Ruchy skrawania to: ruch główny warunkujący przebieg procesu skrawania i decydujący o szybkości skrawania oraz ruch posuwowy - niezbędny do usunięcia warstwy materiału z powierzchni przewidzianej do obróbki.

Ruchy kształtowaniu to względne ruchy narzędzia i przedmiotu, w wynik'¹ których powstaje powierzchnia o żądanym kształcie. Ruchy kształtowania $«. jednocześnie ruchami skrawania, natomiast ruchy skrawania (główny i P^oSU wowy) nie zawsze odgrywają rolę ruchów kształtowania.