W doskonałym paramagnetyku praca w przemianie izotermicznej równa jest ciepłu tej przemiany, czyli
W przemianie izentropowej natomiast praca wykonywana jest kosztem zmiany energii wewnętrznej, czyli
^2,3 " ~^M2,3
gdzie
2,3
Ostatecznie prace w przemianach izentropowych są równe
l2 3 = 432 J-kmol1; = -432 J-kmol"1
Mol soli paramagnetycznej podlega przemianie w stałym polu magnetycznym o natężeniu 106 A/m. Temperatura początkowa wynosiła 1 K, a praca przemiany 20 J. Obliczyć zmianę energii wewnętrznej i ciepło przemiany. Dane: Cc = 0,0552 nr^KAmol, Ac = 108 J-K/kmol.
Odpowiedź: zmiana energii wewnętrznej 0,031 J; ciepło 20,031 J.
Wyznaczyć pracę, jaką należy wykonać w przemianie zachodzącej w stałym polu magnetycznym o natężeniu 0,8 MA/m, jeżeli czynnikiem termodynamicznym jest 1 kmol ałunu żelazowo-amonowego, którego temperatura zmieniła się z 2 K na 1 K.
Dane: Cc = 0,0552 m3*K/kmol, Ac = 108 J*K/kmol.
Odpowiedź: -22,2* 103 J-kmor1.
Żelazo w temperaturze powyżej punktu Curie równej 1093 K staje się paramagnetykiem i spełnia prawo Curie-Weissa przy stałej Ccw — 0,0155 m3*K/kmol. 1 kg żelaza został namagnesowany izotermicznie T = 1200 K przy wzroście pola magnetycznego od zera do 106 A/m, a następnie podgrzany o 1 K w stałym polu magnetycznym. Zakładając, że ciepło właściwe przy stałym namagnesowaniu wynosi 22,2 kJ-krnoP1-K~l i nie
255