25

25



46

sąsiedniego statku albo linii brzegowej. Objętość niniejszego opracowania nie pozwala rozpatrzyć wszelkiego rodzaju sposobów i okoliczności pomiarów. Należy jednak zwrócić uwagę na określanie szerokości geograficznej z obserwacji kulminacyjnej. Obserwacje tego rodzaju mogą być użyteczne w obszarach podzwrotnikowych'. Najlepsze warunki obserwacji a strona wigacyjnych występują w długim okresie dnia. Słonce zmienia swoją wysokość szybko, /mia- I na azymutu jest niewielka. Obserwację należy dobrze przygotować, gdyż określenie pozycji z najlepszym skutkiem możliwe jest w j krótkim okresie przed i po kulminacji. Pomiar wysokości Słońca jest ] trudny. Należy przygotować plan obserwacji odniesiony domomentu kulminacji wykonując szkic (rys. 2.3).

Na planie pomiaru zamieszczono moment górnej kulminacji obliczony z wyprzedzeniem na planowaną pozycję. Naniesiono również wartości azymutów w momentach poprzedzających kulminację. Optymalne różnice azymutów dla dwóch linii pozycyjnych określone są w przedziale: 60° £ AA £ 80°, dopuszczalne zaś: 30° < AA < 140°, wyrażając czas (AT) w minutach. Wykonując pomiar należy ustawić się z sekstantem według kierunków wskazanych na planie. Umożliwia to repetytor kompasu, w pobliżu którego należy wykonywać pomiar. Pomiary przykulminacyjne wykonane w stosunkowo krótkim czasie pozwalają określić pozycję statku z kilku alp. Dzięki procedurze pomiaru przygotowanej zawczasu można uzyskać zadowalające dokładności alp i nie stracić okazji do przeprowadzenia pomiaru. W momencie poprzedzającym kulminację należy rozpocząć serię pomiarów wysokości aż do uzyskania wysokości malejących. Kolejno notowane wysokości dają możliwości wnikliwego ustalenia wysokości największej. Nic jest przy tym konieczna rejestracja dokładnego czasu, wystarczą dokładności przybliżone, stosowne do prędkości zmiany deklinacji Słońca. Ten rodzaj obserwacji wykorzystywany jest w środku cyklu obserwacji (wg planu) i nazywa się określeniem szerokości geograficznej z maksymalnej wysokości Słońca. Znana jest zależność:

(2.14)


9'3Z±80

Z - 90°-H

gdzie H to kulminacyjna wysokość Słońca.

Szerokość geograficzna <p‘ (obserwowana) obarczona jest błędem. Należy więc obliczyć poprawkę (14):


(2.15)

i ostatecznie:

<p0=<p'-A<p

A9, d, V9 - w minutach kątowych. Poprawka A<p ma znak gdy ó > 9.

L



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
46 sąsiedniego statku albo linii brzegowej. Objętość niniejszego opracowania nie pozwala roTpatrzyć
Geologia wyklad 1 F 09 (W 01-02) Teoria Wegnera - dopasowanie linii brzegowych kontynentów Argument
j jornatowskie miechowskie Powierzchnia lustra wody: 31,4 ha Długość linii brzegowej: 2610 m Głęboko
j krzywe duże Powierzchnia lustra wody: 14,4 ha Długość linii brzegowej: 2120 m Głębokość maksymalna
j malcz poludniowy Powierzchnia lustra wody: 36,2 ha Długość linii brzegowej: 4400 m Głębokość maksy
69579 strona (202) Llektrody rozmieszcza się wzdłuż kręgosłupa w odległości około 3 cm od wyrostków
KONCEPCJA ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO ŚCIEŻKI WIDOKOWEJ WZDŁUŻ FRAGMENTU LINII BRZEGOWEJ ROZLEWI
untitled12 / odpocznij sZbiornik wodny i jego otoczenie Zbiornik wodny o łagodnej linii brzegowej wy
-    opis techniczny statku i jego wyposażenia objętego wymaganiami niniejszej c
kształt linii brzegowej; W przeszłości b. duży wpływ czynnika geogr.; cywilizacje i państwa powstawa
DSC07269 Bałtyku jest urozmaicone. W linii brzegowej wyraźnie zaznacza się Zatoka Pomorska. U ujściu
Schowek66(1) w AGH * Środowisko rzeczne - delty Na wybrzeżach o wyrównane] linii brzegowej lub lekko
Obraz12 3 Czynniki kontrolujące położenie linii brzegowej wg. Leeder, 1999 C - położenie linii brzeg
Wybrzeże Wybrzeże - wąski pas po obu stronach linii brzegowej, zarówno od strony lądu jak i str

więcej podobnych podstron