297 jpeg

ISBN 97K.RMU-HI! 14-0. ■■ l>y WN PWN 2007

284 CZĘŚĆ II Polityka handlowa

ustalonego poziomu. Aby polityka ta nie prowadziła do ogromnego wzrostu importu, początkowo wspierano ją za pomocą cel. które niwelowały różnicę między europe-sk ■ mi a światowymi cenami artykułów rolnych

Jednak od :at 70. ceny podtrzymywane przez Unię Europejską okazały się tak wysokie. 2c Luropa. która w warunkach wolnego handlu byłaby importerem większości produktów rolnych, produkowała ich więcej, niż konsumenci chcieli kupować. W rezultacie Unia Europejska znalazła s-ę w sytuacji, w której była zmuszona do zakupywania i przechowywania ogromnych ilości żywności. Pod koniec 1985 roku kraje europejskie przechowywały 780 tysięcy łon wołowiny. 1,2 miliona ton masła i 17 milionów ton pszenicy. Ola uniknięcia nieograniczonego wzrostu zapasów Unia Europejska zastosowała politykę subsydiowania eksportu w celu pozbycia się nadwyżek produkcji.

Działanie W PR pokazuie rysunek 8 12 Mechanizm iest oczywiście dopadnie taki sam jak w przypadku subsydiowania eksportu pokazanego na rysunku 8.11, z tym wyjątkiem że w warunkach wolnego handlu Europa faktycznie byłaby importerem żywności. Cenę subsydiowaną ustala się nic tylko na poziomie przewyższającym poziom ceny światowej, która obowiązywałaby bez stosowania interwencji, aie także powyżej ceny, która zrównywałaby podaż z popytem nawet przy braku Importu. Aby wyeksportować powstającą nadwyżkę, wypłaca się subsydium eksportowe pokrywa-lące różnicę między ceną europejską a światową. Samo zaś subsydiowanie eksportu zwykłe prowadzi do obniżenia ceny światowej, a to z kolei wymaga zwiększenia koniecznego subsydium Analiza kosztów i korzyści wyraźnie pokazałaby, ze łączny koszt ponoszony przez europejskich konsumentów i podatników przewyższa korzyści, jakie uzyskują producenci.

Rysunek 8.12

Europejska Wspólna Polityka Rolna

Ceny produktów rolnych ustalone -.ą na poziomic nic tylko przewyższającym poziom cen światowych, ale także powyżej ceny równowagi rynku europejskiego. Subsydium eksportowe stosuje się w celu pozbywania się nadwyżek wynikających i tej polityki.