Realizowane pomiary przyjmuje się, że są niezależne, a jeżeli liczba związków niezależnych łączących te wynosi od 1 do k+1 to liczba stopni swobody wyniesie:
N = n-1 - dla jednego związku na wartość średnią;
N = n-k-1 - dla dla funkcji regresji opisującej losową zmienną zależną o liczbie zmiennych niezależnych k i o liczbie równań (związków) k+1, na podstawie których wyznacza się współczynnik regresji (bo, bu... by), Do oceny błędu e wartości standartowej x uzyskanej z n pomiarów wykorzystuje się rozkład t-studenta.
Zmienną losową t dla prawdopodobieństwa p lub poziomu istotności a=l-p i liczbie stopni swobody n-1 wyraża zależność: , .
V n -1 /_ v t„ =-(x - u )
s
gdzie:
u - wartość oczekiwana (średnia dla niczby pomiarów n—>cc) Błąd wartości średniej wyniesie: e = x-u
£ = ±
Jeżeli założy się dopuszczalny błąd określenia danej wielkości (wartości średniej) np. 5% oraz znany jest poziom istotności np. a=0,05 to zachodzi możliwość określenia niezbędnej (wiarygodnej) liczebność pomiarów nmin\
t2-s2 n ■ = —-
min 2
W przypadku określenia związków między zmienną losową y jednowymiarowych y=f(x) lub wielowymiarowych_v=/fx;,X2, ...xj określa się współczynnik korelacji:
i=l
R
i(yi-y)-(xi-x)
yx
Ryę ~
i=l
,-y)-m-y)
rozkładów t-Studenta o n-2 stopniach swobody t = Vn-2 lub =
R
xy
icy
V n-2 + t2
Jeżeli dla danego poziomu istotności a współczynnik korelacji wyznaczony z próby n-pomiarów ma wartość większą niż wartość krytyczna odczytana z tablic rozkładu t-Studenta, to korelacja jest istotna. W przypadku przeciwnym nie ma podstaw o odrzucaniu hipotezy c braku korelacji.
Dla funkcji regresji wielowymiarowej np. y = b0 + b,x1 + b2x2 + b3x2 + b4x2 + b5XjX2 badanie istotności korelacji prowadzi się za pomocą rozkładu F-Snedecera postaci:
R^ m - k -1