4

R. Krupski identyfikuje trzy czynniki determinujące elastyczność organizacji. Są nimi

-    różnorodność, możliwe do przyjęcia przez organizacje stany systemu, bardziej lub mniej różnorodne. R. Krupski wskazuje na ścisłe powiązanie tej cechy ze strukturami (rozkłady zasobów i procesów), funkcjami (różnorodność homogeniczna i heterogeniczna) i zasobami organizacji (różnorodność zasobów materialnych i niematerialnych).

-    redundancje, określają nadwyżki poszczególnych etapów ora2 alternatywy etapów równoległych, a także poziomu i struktury zasobów, materialnych i niematerialnych.

-    monitoring, oznacza wychwytywanie i odczytywanie słabych sygnałów otoczenia, w celu antycypowania przyszłości.

• Elastyczność rozumiana jest więc współcześnie jako zdolność szybkiej adaptacji do zmiennego otoczenia. Jest cechą umożliwiającą zachowanie stanu równowagi między zasobami materialnymi i niematerialnymi przedsiębiorstwa i wymogami otoczenia.

• Elastyczność organizacji może być mierzona za pomocą ogólnie znanych deklaratywnych sposobów badania poziomu elastyczności. Istnieje jednak inna możliwość określenia tego poziomu niż wspomniana. Opierając się na analizie DEA {Dała Envelopment Anaiysis), która kwantyfikuje efektywność organizacji w ramach identyfikacji procesu przekształceń elementów wejścia do systemu w elementy wyjścia z systemu można zastanawiać się nad zależnościami elastyczności i efektywności. Przekształcenia wskazane w analizie DEA, w ramach pomiaru elastyczności, są Interpretowane jako potencjalne możliwości odpowiedzi na heterogeniczne bodźce.

• W procesie rozstrzygania o efektywności oraz elastyczności organizacji każde przedsiębiorstwo, stosując pojęcia wykorzystywane w analizie DEA jest nazywane jednostką podejmowania decyzji. To ona decyduje jak będzie lokować zasoby i jak będzie reagować na bodziec w momencie jego wystąpienia.

Elastyczność stanowi swoisty bufor na rosnącą niepewność (turbulencję) w funkcjonowaniu organizacji. Dzisiaj już bowiem w warunkach konkurencyjności i nieustającej presji na poprawę efektywności organizacji niewystarczającym sposobem radzenia sobie z tą niepewnością jest utrzymywanie nadmiernych, dodatkowych zapasów określonych zasobów finansowych, rzeczowych, ludzkich. Gwarantem funkcjonowania organizacji w przyszłości stała się elastyczność - stanowi ona swoistą „rezerwę" w tych pogarszających się warunkach działania firm. To dzięki elastyczności mogą być zbuforowane skutki trudnego do osiągnięcia w warunkach narastającej zmienności potrzeb i oczekiwań oraz pogłębiającego się indywidualizowania zamówień - efektu skali działania.

Elastyczność jako zdolność do radzenia sobie z niepewnością wiąże się z umiejętnością reagowania na (przewidywalne i nieprzewidywalne) zmiany poprzez tworzenie i wybór odwracalnych opcji funkcjonowania i rozwoju, a także kreowanie sposobów i środków dokonywania zmian tych opcji przy zachowaniu ciągłości działania i optymalnym zaangażowaniu nakładów i czasu.