5 (82)

5 (82)



2. PARCIE

Parciem hydrostatycznym nazywamy siłę powierzchniową, jaką wywiera ciecz w stanie spoczynku na dowolnie zorientowaną w przestrzeni powierzchnię.

Parcie cieczy, jako wypadkowa parć elementarnych prostopadłych do elementów płaszczyzny, skierowane jest normalnie do rozpatrywanej płaszczyzny. a) WYKRESY PARCIA

Wykres parcia pionowego, wykonuje się zgodnie ze wzorem JJzdA, - Vz w następujący sposób:

-    od dołu jest on ograniczony powierzchnią, dla której oblicza się parcie, od góry wykres jest ograniczony swobodnym zwierciadłem cieczy,

-    powierzchnie boczne wyznaczają pionowe wyprowadzone z punktów skrajnych 1 i 2 rozważanej powierzchni.

Porównując wzory Px = yJJzdAx (1), P. = yfjzc//l. można zauważyć, że składową poziomą

A    A,

parcia można również wyznaczyć za pomocą wykresu. W celu sporządzenia wykresu parcia poziomego dokonuje się rzutu elementarnej powierzchni dA na rzutnię pionową a-a. Dla uzyskania objętości należy odłożyć zagłębienie z środka elementu dA prostopadle do dAx. Elementarna objętość wykresu wynosi więc dVx = zdAx.

Całka ze wzoai (1) jest równa objętości bryły wykresu parcia poziomego, która w przypadku rozważanej powierzchni 1-2 jest graniastosłupem prostym o podstawie trapezu. Strzałki na wykresie wskazują kierunek działania siły.

Parcie poziome Px jest więc równe Px = yzsAx = yVx

Rozpatrując dowolną powierzchnię złożoną z elementów prosto- i krzywoliniowych, przy obliczaniu parcia wypadkowego należy podzielić tę powierzchnię na części , dla których sporządza się oddzielne wykresy składowych parcia poziomego i pionowego. Przy złożeniu wykresów cząstkowych dokonuje się redukcji wykresów identycznych lecz o przeciwnych znakach.

Przy obliczaniu sił parcia oraz sporządzaniu wykresów należy uwzględniać ewentualne różnice gęstości cieczy działających na różne elementy lub różne strony rozpatrywanej powierzchni.

Parcie na krzywą powierzchnię można przedstawić jako sumę geometryczną wektorów parć składowych.

Obliczenie parcia sprowadza się do znalezienia składowych tej siły na kierunku osi współrzędnych układu.

Składowe parcia całkowitego są równe: Px = y\\idAr , P' = r^zdA.

A    A

Korzystając z wykresów parcia można powyższe równania zapisać w prostszej formie:


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Obraz (7) OPIS TECHNICZNY Parcie hydrostatyczne jest to siła powierzchniowa P, jaką wywiera ciecz w
Obraz (7) Obliczanie sił napom hydrostatycznego Naporem hydrostatycznym nazywamy siłę powierzchniową
IMG01 Parcie hydrostatyczne; I Parcie hydrostatyczne jest to siła powierzchniowa, z jaką ciecz
3. Ciśnienie hydrostatyczne i parcie hydrostatyczne. Ciśnieniem nazywamy wielkość fizyczną, której
12355256?954344712173621492954 n 4. Parcie hydrostatyczne na powierzchnie zakrzywione Na powierzchn
IMG08 Parcie hydrostatyczne Parcie hydrostatyczne na powierzchnię F wynosi: P-p0F +yh.F =  &nb
IMG09 Parcie hydrostatyczne Wypadkowa parcia jest skierowana wjf kierunku normalnym do powierzchni
IMG13 Parcie hydrostatyczne Zgodnie z wcześniej podaną definicją, parcie na powierzchnię płaską jes
Parcie wody i wypór w ody Dla gruntu nasyconego wodą, konstrukcję obciąża się parciem hydrostatyczny
Paradoks hydrostatyczny STEVINA - parcie hydrostatyczne co do wartości nie zależy od naczynia ani od
IMG05 Parcie Hydrostatyczne Wielkość parcia hydrostatycznego można obliczyć wzoru definiującego ciś
IMG06 I    Parcie hydrostatyczne I Rozpatrzmy dowolne pole F, położone na płaskiej ś
IMG07 Parcie hydrostatyczne Parcie na element dP = pdF = P = dP = lF(Po + rh)dE~p0F + y
IMG15 Parcie hydrostatyczna jest objętością bryłyzwćine} wykresem parcia Iloczyn hdF jest objętośc

więcej podobnych podstron