Paradoks hydrostatyczny STEVINA - parcie hydrostatyczne co do wartości nie zależy od naczynia ani od cieczy w nim zawartej lecz od wysokości stupa cieczy i pola powierzchni na którą działa.
Ruch ustalony - ruch, którego elementy w poszczególnych pkt. przestrzeni zależą tylko od położenia tych pkt. w przestrzeni i nie zmieniają się w czasie.
Ruch nieustalony - ruch, którego elementy są funkcjami zarówno położenia jak i czasu.
Tor cząstki - linia, jaką zakreśla cząstka w przestrzeni.
Linia prądu - linia przeprowadzona w polu prędkości tak, że styczne do niej w każdym punkcie, wskazują w danej chwili, kierunek wektora prędkości.
Struga - pęk linii prądu, przechodzących przez punkty nieskończenie małego poletka w przestrzeni wypełnionej poruszającym się płynem.
Strumień - zbiór strug przechodzących przez dowolnie ograniczone pole w przestrzeni wypełnionej poruszającym się płynem.
Przekrój poprzeczny - powierzchnia prostopadła (ortogonalna) do wszystkich linii prądu.
Pole prędkości - pole, którego każdemu punktowi odpowiada prędkość chwilowa, reprezentowana przez wektor prędkości zaczepiony w tym punkcie. Pole p. niezmienne w czasie => ruch ustalony.
Ruch ciągły - to ruch, w którym dowolnie wyodrębniony obszar przestrzeni jest całkowicie wypełniony cieczą w każdej chwili.
Ruch jednostajny - ruch, w którym wszystkie przekroje poprzeczne strumienia są jednakowe, a w odpowiadających sobie punktach przekrojów, prędkości są jednakowe.
Ruch zmienny - to ruch w którym nie są spełnione warunki ruchu jednostajnego.
Zwężka Venturiego (lub "dysza Venturiego”) - urządzenie służące do pomiaru prędkości przepływu płynu na podstawie zjawiska spadu ciśnienia w cieczy wraz ze wzrostem jej prędkości. Zwężka Venturiego składa się z barometru różnicowego i rurki o zwężonym przepływie (właściwej dyszy). Jedna z końcówek barometru włączona jest przed zwężeniem, a druga w samej dyszy.
Wypór - siła z jaką ciecz oddziałuje na ciało w niej zanurzone. Skierowana pionowo w górę, równa co do wartości ciężarowi wypartej cieczy.