5 02

116    5. Łączniki elektroenergetyczne. Wiadomości ogólne

Rezystancja przejścia pojedynczego elementarnego zestyku

*,.=2*., = !^    (5.4)

Rezystancja zestyku złożonego z n jednakowych zestyków elementarnych, dociskanego silą F=F₁n wynosi [13]

n

(5.5)

gdzie

n = k,F”    (5.6)

przy czym: fc₅, m — współczynniki zależne od rodzaju zestyku.

■    Po podstawieniu podanych zależności i uporządkowaniu otrzymuje się

gdzie

S. I™° 2 V k.

(5.7)

(5.8)

(5.9)

przy czym: C — współczynnik zależny od materiału, temperatury oraz stanu powierzchni styków; 6 — współczynnik zależny od rodzaju zestyku: dla zestyków powierzchniowych 6=1,0; dla punktowych 6 = 0,5; dla liniowych 6 = 0,7.

Rezystancja zestykowa nie ma stałej, wartości w czasie ze względu na utlenianie się powierzchni styków i grubienie warstwy nalotowej. Proces ten jest dodatkowo przyspieszony podwyższoną z reguły temperaturą zestyków. Jednocześnie wzrasta jednak natężenie pola elektrycznego w warstwie nalotowej i temperatura zestyku, co prowadzi do przebicia warstwy nalotowej. Rezystancja zestykowa maleje gwałtownie do wartości bliskiej początkowej (rys. 5.5). Proces ten może się powtarzać wielokrotnie. Jeżeli grubość warstwy nalotowej będzie duża i nie nastąpi jej zniszczenie, to temperatura zestyku może podwyższyć się do niebezpiecznych wartości.

Rys. 5.5. Zależność rezystancji zestykowej R_t od czasu