6

ROZDZIAŁ. 1. OGC-LNE ZASADY ZBIERANIA WYWIADU I BADANIA PRZEDMIOTOWEGO

BADANIE NERWÓW CZASZKOWYCH

NERW SŁUCHOWY (YEl!

Część ślimakowa

Zbadać, szepcząc liczby co jednego ucha, jednocześnie usriernożłiwiając słyszenie w ćragim uchu przez zatkanie : pocieranie przewodu słuchowego zewnętrznego. Tesli słuch ^;est osłabiony, zbadać przewód słuchowy zewnętrzny i. błonę bębenkową za pomocą otoskopu w ceni wykluczenia zatkania woskowaną lub zakażenia.

Zróżnicować głuchotę przewodzeniową [ucho środicowei z głuchota odbiorczą ,nerw! za pomocą dwóch testów przedstawionych niże:.

i. Próba Webera: trzymać podstawę kamertonu {2.56 lub 512 Hzj na wierzchołku głowy. Zapytać pacjenta, vr którym uchu słyszy głośniejszy ćzwiek.

GŁUCHOTA PRZEWODZENIOWA dźwięk jest słyszany głośniej w uchu zmienionym cnorohc-wo. ponieważ w tym uchu rozpraszające działanie dźwięków zewnętrznych iest mniejsze

GŁUCHOTA NERWOWA dźwięk jest słyszany głośniej w uchu zdrowym

2. Próba Rirmege: trzymać podstawę wibrującego kamertonu na wyrostku sutkowa tvm. Zapytać pacienta. czy słyszy dźwięk. Kiedy dźwięk przestaje być słyszalny - należy przyłożyć icamerton w pobliże przewodu słuchowego zewnętrznego. Pacier.t powinien słyszeć dżwięK znowu, gdyż przewodnictwo powietrzne przez kosteczic słuchowe jest lepsze niz przewodnictwo kosme.

W głuchocie prze-wodzsruowej, przewodnictwo kostne iest lepsze od przewodnictwa powietrznego.

W głuchocie nerwowe;, nba rodzaie przewodnictwa są osłabione.

Dalsze próby i badanie części przedsionkowe! wymagaj a specjalnego postępowania (patrz s. 62-63).

6