29
3.2. Wyznaczenie dolnej krytycznej liczby Reynoldsa
Należy wykonać czynności w kolejności jak przedstawiono w pkt 3.1. z tym. że na wstępie należy maksy malnie odkręcić zawór (2), a następnie powoli dokręcać go do momentu, gdy zabarwiona ciecz utworzy wyraźną, nie rozmyta strugę. Wówczas należy przystąpić do pomiaru temperatury cieczy i masowego natężenia przepły wu. Czynności te należy powtórzyć kilkakrotnie i w oparciu o zebrane wyniki pomiarów, dokonać obliczeń Rei-.
Wzór protokołu pomiarowego Arkusz pomiaru krytycznej liczby Reynoldsa
Nr pomiaru.......................
Nazwisko i imię.......................................................................... Data...................
Wydział...................................................Rok studiów............Grupa..................
Temperatura otoczenia.....................................Ciśnienie otoczenia...........
Rodzaj cieczy' •••••»•«••• • • * •••••««•••••*•••••••••••••••••••••••••♦•t••••***•*••••••••••■*
Średnica rury ...........................................Temperatura cieczy....................
Gęstość cieczy...................................Dy namiczny współczynnik lepkości
Lp. |
m kg |
t s |
Q« kg/s |
Re'kr |
AQ. | |
1 | ||||||
2 | ||||||
3 |
- |
_ |
gdzie:
A Qm - błąd pomiaru masowego natężenia przepły wu.