all27 127

sobie sprawy, czym jest „normalne" jedzenie. Aby pomóc w uświadomieniu sobie, co to znaczy prawidłowo się odżywiać część informacji na ten temat przedstawiliśmy w tabelach 25aib.

Sprawy te są badane i omawiane podczas terapii na sesjach edukacyjnych, które przebiegają równolegle z programem odży. wiania. Można je również poruszać* w czasie spotkań pacjentki z terapeutą lub w czasie sesji grupowych, prowadzonych prze2 specjalistę w dziedzinie żywienia lub kogoś z doświadczonych członków zespołu pielęgniarskiego. Wielu ekspertów w dziedzinie zaburzeń odżywiania się uważa, że taka „psychoedukacja" jest bardziej skuteczna, jeśli prowadzi się ją w grupie pacjentek.

Zmiana zachowań prowadzących do redukcji wagi ciała

Głównym celem tych działań jest zmiana potencjalnie niebezpiecznych metod redukcji wagi ciała, stosowanych przez niektóre kobiety cierpiące na jadło wstręt psychiczny. Wiele pacjentek reaguje właściwie na informację o krótko- i długoterminowych skutkach wymiotów i nadużywania leków przeczyszczających, moczopędnych i tabletek odchudzających, i mają one dobrą wolę, przynajmniej początkowo, żeby ograniczyć takie zachowania. Otrzymują zapewnienia i informacje dotyczące efektów, jakich mogą się spodziewać, kiedy zaprzestaną prowokowania wymiotów lub stosowania środków przeczyszczających. Wiedzą, że przejściowy przyrost wagi ciała związany jest z nawodnieniem organizmu, że przez jakiś czas mogą utrzymywać się zaparcia, a także uczucie pełności i kurczowe bóle brzucha. Ponieważ pacjentki obsesyjnie myślą o swojej wadze i uczuciu pełności, wyżej wymienione objawy mogą je niepokoić i skłaniać do prowokowania wymiotów i sięgania po leki przeczyszczające, jeśli nie zostaną poinformowane, że są to dolegliwości przejściowe.

Kobiety cierpiące na jadłowstręt psychiczny mogą udzielać wykrętnych odpowiedzi i nie mówić prawdy, kiedy są pytane o spożywane pokarmy i stosowane metody utraty wagi. Terapeuta może być zmuszony skonfrontować relacje pacjentki z jej bliskimi, zanim rozpocznie się terapia, i aby ustalić, na tyle, na ile jest to możliwe, czy chora jest przygotowana i skłonna zgodzić się jeść więcej. Konfrontację taką trzeba takie przeprowadzać