all27 127

Maria cieszyła się w tajemnicy przed wszystkimi z braku me* I struacji, ale bała się, że inne osoby mogą się o tym dowiedzie I i mieć wątpliwości, czy jest to normalne. W ciągu następnym I pięciu miesięcy, mimo ćwiczeń i przyjmowanie leków przeczyć, | czających, jej waga ciała utrzymała się na tym samym poziomie.

W desperacji, chcąc koniecznie schudnąć, Maria odmówiła je dzenia posiłków z rodziną, ponieważ potrawy „składały ^ z makaronu i były niezdrowe”. Gdy miała 16 lat, stosowała ścisłą dietę i nadużywała leków przeczyszczających. Jej waga ciała za. częła obniżać się i w dniu jej 18. urodzin wynosiła 31 kg (68 fun-łów, BMI 12; 65 proc. ABW). Wtedy interweniowali rodzice. Marię przyjęto do szpitala z rozpoznaniem jadłowstrętu psy. chicznego i rozpoczęto program dożywiania.

Po trzech miesiącach, gdy Marię wypisywano ze szpitala, ważyła 49 kg (108 funtów, BMI 18,5; 90 proc. ABW) i miesiączkowała prawidłowo. W domu nadal obawiała się przytycia i powróciła do stosowania leków przeczyszczających i rygorystycznej diety, co doprowadziło do obniżenia wagi do 44 kilogramów (96 funtów). Znów nie miesiączkowała przez blisko rok, aż do momentu, kiedy znalazła sobie pracę i chłopca, którego zaakceptowali jej rodzice. Zaczęła wówczas miesiączkować, mimo że jej waga wynosiła 42 kg (93 funty).

Małżeństwo i dzieci

W porównaniu z kobietami, które nie chorowały na zaburzenia odżywiania się, pacjentki z jadłowstrętem psychicznym po wyleczeniu dwa razy częściej żyją samotnie i nie wwchodzą u I mąż. jeśli jednak zawrą związek małżeński, dwukrotne częściej I pozostają bezdzietne. Może na to mieć pewien wpływ nkt, że je-1 dynie jedna czwarta anorektyczek po wyz^irowittiiu ma regulai-l ne owulacje. Leczenie jest jednak powszechna.' dostępne.

Jadłowstręt psychiczny a niepłodność

Chociaż omawialiśmy sprawę możliwości zajśda w niepozę daną ciążę w czasie lub |>o leczeniu j.uitowstrętu badania przeprowadzone w Kanadzie oraz wP“^: wiele kobiet chorujących na anoraksją lub bulimif^^H