Role społeczne i struktury ról 149
Jak w danej sytuacji inne osoby mogą wykryć stan scalenia się jednostki z jej rolą? Ralph H. Turner przytacza jedenaście różnych warunków, których spełnienie sprzyja utożsamieniu przez członków danej grupy społecznej roli, jaką pełni dana jednostka, z nią samą, z jej jaźnią:
1. Mało elastyczne powiązanie aktorów z poszczególnymi rolami, co w praktyce oznacza ograniczone możliwości zmiany ról, odrzucenia jednych i przyjęcia innych. Odpowiada temu sztywność struktury społecznej, czyli istnienie w niej bardzo wyraźnych barier uniemożliwiających przepływ jednostek między warstwami i poszczególnymi segmentami struktury.
2. Możliwość wszechstronnego i całkowitego odróżnienia danej roli od innych, możliwość wyraźnego zdefiniowania roli.
3. Silna konfliktowość różnych ról jednostek. Zjawisko to ma swoje analogie na poziomie grup społecznych, w których stan silnej identyfikacji jednostki z grupą pojawia się między innymi wówczas, gdy wystąpi zagrożenie zewnętrzne grupy, spowodowane na przykład konfliktem społecznym.
4. Wysokie i zgodne oceny skuteczności roli.
5. Duży stopień trudności odgrywania roli.
6. Duiy stopień spolaryzowania ocen roli w kategoriach „korzystna-niekorzystna”.
7. Duży stopień spolaryzowania społecznej rangi roli.
8. Duży stopień potencjalnej władzy przypisanej do roli.
9. Duży stopień uznania społecznego wiązanego z rolą.
10. Duży stopień identyfikacji członków grupy z osobą pełniącą daną rolę.
11. Duży stopień zażyłości, intymności stosunków między daną jednostką i grupą społeczną.
Można też próbować odpowiedzieć na szerzej postawione pytanie: w jakich okolicznościach osoby należące do danej grupy społecznej będą skłonne utożsamiać rolę z osobą ją pełniącą, aktorzy zaś będą akceptować fakt utożsamiania ich z rolą. Wymieniamy za Ralphem Turnerem pięć czynników:
1) szerokość i złożoność układu (grupy), w którym umieszczona jest rola;
2) znaczny wpływ danej roli na sposób pełnienia ról w innych grupach i układach społecznych;
3) łatwość zaobserwowania i szeroka znajomość symptomów roli;
4) znaczna możliwość wyrażania przez daną rolę natury i celów grupy w której jest ona ulokowana.
I przeciwnie:
5) tymczasowe przypisanie danej jednostki do roli oraz brak powiązań treści roli z wcześniejszymi i przyszłymi rolami jednostki to czynniki osłabiające tendencję innych jednostek do utożsamiania roli z osobą ją pełniącą. Również aktorzy nie utożsamiają wówczas swej roli z własną jaźnią.
Wreszcie można też zadać pytanie, w jakich okolicznościach jednostki będą skłonne do utożsamiania się ze swymi rolami. Co jest czynnikiem sprzyjającym harmonijnemu konstruowaniu struktury roli indywidualnej, a zwłaszcza osiąganiu harmonii między naciskami strukturalnymi, koncepcją roli oraz potrzebami i dyspozycjami osobowościowymi jednostki. Wymieńmy dziesięć następujących warun-