Analiza rys wprowadzenie 4

funkcję porozumiewania się z kolegami, a więc dziecko musi czuć sens (egu, co rysuje. Wysiłek rysującego skierowany jest na to, aby jego „dzieło” było komunikatywne, jednoznaczne i zrozumiale, a nie „dziwne”.

6-9 rok życia ~ rysunek staje się „spektaklem”, dziecko coraz bardziej posługuje się logiką. Zarys twarzy, włosy czy kapelusz ukazują się jako przynależne do siebie, rysowane są zgodnie z proporcjami postaci ludzkiej. To samo dotyczy drzwi, okien i komina domu, które będą rozpatrywane w kontekście ich relacji z innymi szczegółami rysunku.

Na rysunku pojawia się ruch, postaci wykonują pewne czynności.

8 rok życia - zachowuje się jeszcze upodobanie do rysunku ekspresyjnego, ale zaczyna zanikać pod wpływem sankcji szkolnych.

10 rok życia - rysunki są odzwierciedleniem pewnej wiedzy, są mniej schematyczne, mniej stereotypowe. Obserwuje się porzucenie linii przedstawiającej ziemię, co zastąpione zostaje planem przestrzennym i pojawieniem się linii horyzontu. Pojawia się efekt oddalenia i różne próby umieszczenia perspektywy (zmniejszanie rozmiarów przedmiotów wraz z jego oddaleniem).

9-łO rok życia - pojawia się utrata wiary we własne możliwości i zdolności w przedstawieniu otoczenia. Obserwuje się zahamowanie rozwoju ekspresji plastycznej na skutek opanowywania pisma (dziecko skupia się teraz na pisaniu).

5