apoptoza042

tów z różnymi schorzeniami, m.in. nowotworami, chorobami neurodegeneracyjny-mi, osteoporozą czy niedoborami immunologicznymi wydaje się podobny do procesu w komórkach prawidłowych. Obserwowane różnice dotyczą głównie odmiennej wrażliwości komórek zmienionych chorobowo na induktory apoptozy oraz zaburzeń regulacji programu śmierci. Wśród kierunków badawczych rozwijanych w wielu laboratoriach pojawiają się próby zastosowania zdobytej wiedzy do pobudzania apoptozy u chorych z osłabioną podatnością na sygnały śmierci (np. w wielu nowotworach) lub zmniejszenia wrażliwości na nie w komórkach „zbyt łatwo" umierających (np. w niektórych chorobach neurodegeneracyjnych, AIDS (ang. acąuired wimunodeficiency syndrome).

W dniu 7 października 2002 r. uhonorowano Nagrodą Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny odkrycia związane z genetyczną regulacją rozwoju narządów oraz procesem apoptozy. Laureatami jej zostali: emerytowany brytyjski profesor Sydney Brenner (ur. 1927 r.) wciąż pracujący w Molecular Sciences Institut w Berkeley (CA, USA) oraz Anglik John E. Sulston (ur. 1942 r.) i Amerykanin Robert II. Horvitz (ur. 1947 r.) prowadzący swoje badania odpowiednio w The Sanger Centrę Cambridge (W. Brytania) i Massachussetts Institute of Technology (USA). To najbardziej prestiżowe wyróżninie jest podkreśleniem znaczenia badań nad zjawiskiem śmierci tysięcy komórek w ciągu sekundy, ażeby mógł żyć i sprawnie funkcjonować wielokomórkowy organizm.