CCF20081017015

EKSTRAKCJA:

Ekstrakcja jest metodą wydzielania substancji chemicznej z roztworu lub mieszaniny substancji stałych. Ekstrakcja z roztworu polega na kontaktowaniu tego roztworu z rozpuszczalnikiem rozpuszczającym ekstrahowany związek i nie mieszający się lub mieszający w niewielkim stopniu z ekstrahowanym roztworem. Ekstrakcja z mieszaniny substancji stałych polega na kontaktowaniu tej mieszaniny z rozpuszczalnikiem rozpuszczającym ekstrahowaną substancje, natomiast nie rozpuszczającym lub rozpuszczającym w niewielkim stopniu pozostałe składniki mieszaniny.

Substancja ekstrahowana przechodzi w trakcie tego procesu z roztworu, lub mieszaniny substancji stałych, do rozpuszczalnika. Rozpuszczalnik oddziela się od fazy ekstrahowanej, suszy i odparowuje lub oddestylowuje.

W zależności od tego, czy ekstrahowany związek znajduje się w roztworze, czy też w mieszaninie substancji stałych, jak również w zależności od sposobu przeprowadzenia ekstrakcji rozróżnia się następujące warianty ekstrakcji:

-    periodyczną ekstrakcję z roztworu, zwaną krótko ekstrakcją, rzadziej nazywana ługowaniem;

-    ciągłą ekstrakcję z roztworu, zwaną perforacją;

-    periodyczną ekstrakcję z mieszaniny substancji stałych „na zimno” zwaną maceracją;

-    periodyczną ekstrakcję z mieszaniny substancji stałych „na gorąco” zwaną di gestią;

-    ciągłą ekstrakcją z mieszaniny substancji stałych, zwaną perkolacją;

-    ciągłą ekstrakcją z mieszaniny substancji stałych „na gorąco” z zastosowaniem automatycznie działających ekstraktorów np. ekstraktora Soxhleta.

t

PODSTAWY TEORETYCZNE PROCESU EKSTRAKCJI Z ROZTWORU:

1. Podstawy fizykochemiczne procesu

Po wytrząśnięciu ekstrahowanego roztworu z użytym do ekstrakcji rozpuszczalnikiem, część ekstrahowanej substancji przechodzi z roztworu do rozpuszczalnika. Proces ten ilościowo charakteryzuje prawo podziału Nernsta, w myśl którego stosunek stężeń substancji rozpuszczonej w dwu niemieszających się cieczach jest stały, po osiągnięciu stanu równowagi w stałej temperaturze.

gdzie:

ci, c? - są to stężenia w pierwszej i drugiej fazie ciekłej K - stała nosząca nazwę współczynnika podziału.