CCF20101012003

6. Wyz

za pomocą

ważenia i mierzenia objętości

Rozróżniamy dwa określenia gęstości ciał. Gęstością iczirag/ęiną nazywamy stosunek masy do objętości danego ciała:

Gęstością iccjiędną nazywamy stosunek gęstości bezwzględnej danego ciała do gęstości bezwzględnej innego ciała, przyjętego za wzorcowe (najczęściej wody):

Wobec tego

(2)

jeżeli ich objętości są równe.

Najczęściej odnosimy gęstość danego ciała do gęstości wody destylowanej, gdyż jest ona równa jedności w temperaturze 4°C i zbliżona do jedności w temperaturach nieco wyższych i nieco niższych. Można mówić, że w przybliżeniu gęstość względna danego ciała w danej temperaturze jest równa stosunkowi jego masy do masy

wymiarów danej bryłki. Drugą wielkość, którą jest masa ciała, a zważenie go na jakiejkolwiek wadze laboratoryjnej. Zwykle w;

o dokładności 0,01 g.

Vd_:'j lub P=— .

Z równości tej wynika, że głębokość zanurzenia areomotm (jej miarą jest V), jest odwrotnie proporcjonalna do gęstości cieczy. Podziałki areometru są cechowane przy pomooy cieczy wzorcowyoh, tzn. takioh, których gęstośoi wyznaczono, zostały jedną z poprzednio wskazanych motod.

Celem wyznaczenia gęstości cieczy za pomocą areometru wlewamy tę ciecz do wąskiego, lecz wysokiego oylindra (30—40 cm) ustawionego w pozycji pionowej i zanurzamy w^r niej arcometr. Aby odczytać wskazanie na skali, trzymamy oko poniżej poziomu powierzchni cieczy .i stopniowo podnosimy je, dopóki powierzchnia nie wyda nam się linią prostą. Podziałka areometru znajdująca się na tej linii wska-