20
Zastosowanie elementów obrotowych w tych ciągadłach ma na celu wydatne zmniejszenie tarcia w ciągadle, przez co znacznie zmniejsza się siła potrzebna do ciągnienia materiału.
Poprzez specjalne sposoby ciągnienia należy rozumieć szereg metod ciągnienia, w których wykorzystujemy ciągadła inne niż stożkowe lub łukowe, ewentualnie wykorzystujemy te ciągadła, ale w sposób znacznie odbiegający od ciągnienia klasycznego. Ich zastosowanie ma na celu poprawę parametrów procesu ciągnienia takich jak stopień odkształcenia w jednym przejściu, prędkość ciągnienia, zużycie narzędzi lub zmniejszenie siły ciągnienia.
Do specjalnych sposobów ciągnienia możemy zaliczyć:
• ciągnienie w ciągadłach walcowych,
• ciągnienie w ciągadłach obrotowych,
• ciągnienie hydrostatyczne,
• ciągnienie hydrodynamiczne,
• ciągnienie wspomagane drganiami.
1.12.1. Ciągnienie w ciągadłach walcowych
Ciągadła te stosuje się przeważnie do ciągnienia drutów profilowych o wymiarze do 20 mm ze stali wysokow^ęglowej w kręgach, przeznaczonych głównie na liny.
Ciągadła w'alcow'e mają następujące zalety:
• można na nich osiągać duże prędkości ciągnienia,
• można je ustawiać na dowolnej maszynie bębnowej lub ławow-ej,
• wsad może osiągać duże wydłużenie całkowite, przy mniejszych stratach sił ciągnienia na tarcie.
Różna liczba walców oraz ich układ, przedstawiony na rysunku 13. daje duże możliwości stosowania tych ciągadeł.
Rys. 13. Rozstawienie walców w ciągadłach walcowych: a - trójkątne, b - sześciokątne, c - okrągłe; 1 - ciągniony drut, 2 - walce kształtujące.