CCI20110114006

7

Podczas walcowania zachowana jest zasada stałej objętości, czyli objętość materiału przed i po odkształceniu jest ta sama, a więc:

V₀ = V, = const

a ponieważ

V₀ = łvb₀-l₀ V, = h, • b, • 1,

więc	^Vl = ^hl ^br ^ll =y.p-X = l v0 h0 • b0 • 10	(15)
lub	lny + lnp + Ink = 0	(15a)

Zależność w postaci (15 lub 15a) nazwana jest zasadą ciągłości strugi podczas walcowania, co oznacza, że w procesie tym nie możemy uzyskać jednocześnie przyrostu wymiarów walcowanego pasma we wszystkich kierunkach.

1.3. Liczba przepustów w procesie walcowania.

Jeżeli proces walcowania prowadzi się w kilku przepustach, to współczynnik wydłużenia dla całego cyklu walcowania X_c równy jest iloczynowi współczynników wydłużenia Z,,    Z₃... Z_n, w poszczególnych przepustach:

(16)

— z. • z....z

gdzie:    S_n - pole przekroju poprzecznego metalu po n - tym przepuście.

Zastępując we wzorze (16) współczynniki wydłużenia w poszczególnych przepustach średnim współczynnikiem Z_śr otrzymujemy:

(17)

Z = Zⁿ

Logarytmując równanie (17) otrzymujemy wzór do obliczania liczby przepustów w postaci:

₌ i&K ₌ igSo-igs.

ig\, ig^_fc

1.4. Warunek chwytania metalu przez walce.

Aby mógł nastąpić proces walcowania, materiał doprowadzony do powierzchni obracających się walców musi być przez nie uchwycony. Chwytanie zachodzi dzięki siłom tarcia występującym między powierzchniami walców i powierzchnią zgniatanego między nimi metalu. Zgodnie z drugą zasadą dynamiki metal wprowadzony między walce działa na nie siłąN w punkcie styku, walce zaś oddziałują na metal siłą równą i przeciwnie skierowaną. Kierunek działania tej siły przechodzi przez punkt styku A oraz środek osi walca O, co zostało przedstawione na rysunku 4a. Równocześnie powstaje w punkcie A siła tarcia T, styczna do obwodu walca i skierowana zgodnie z kierunkiem obrotu.