CCI20110114003

4

Podczas walcowania wzdłużnego odkształcenie zachodzi między dwoma walcami o osiach równoległych, obracającymi się w przeciwnych kierunkach. Na skutek tarcia występującego między obrabianym metalem a walcami, materiał zostaje wciągnięty między walce, gdzie następuje jego odkształcenie. W wyniku odkształcenia początkowa wysokość ho walcowanego pasma zmniejsza się do wysokości h, (gniot), szerokość powiększa się nieznacznie z b₀ do b, (poszerzenie), a długość wzrasta w wyraźny sposób z 1₀ do 1, (wydłużenie). Materiał walcowany wchodzący między walce z prędkością v₀ opuszcza je z prędkością v, wykonując ruch styczny do walców.

Schematy walcowania poprzecznego, w którym walce o osiach równoległych obracają się w tym samym kierunku, a metal wykonuje ruch obrotowy wokół swej osi w kierunku przeciwnym do walców, zostały przedstawione schematycznie na rysunku 2.

1 2 1

d

Rys.2. Schematy walcowania poprzecznego: a - dwoma walcami z dociskiem materiału, b - dwoma walcami z podtrzymką, c - trzema walcami, d - w układzie przestrzennym, 1 - walec, 2 - materiał, 3 - podtrzymką.

Przy walcowaniu skośnym dwa lub trzy walce obracają się w tym samym kierunku, ale ich osie są zwichrowane względem siebie i względem osi walcowanego materiału, dzięki czemu wydłużenie materiału skierowane jest pod kątem różnym od 90° (ok. 80°-^87°) w stosunku do wektora obwodowej prędkości walców. W związku z tym materiał walcowany uzyskuje ruch śrubowy (złożenie ruchu obrotowego z postępowym) i walcowanie takie nazywamy „przelotowym”. Walcowanie skośne stosowane jest głównie do produkcji rur (walcowanie dziurujące lub wydłużające) i sporadycznie do redukcji przekrojów poprzecznych prętów okrągłych, zgodnie ze schematami przedstawionymi na rysunku 3.