chirurgia
6

ROZDZIAŁ 33 Choroby stawów 1437

Częściowa osteotomia guzowatości

piszczelowej    Guzowatość piszczelowa

przeniesiona przyśrodkowo

Widok

przyśrodkowy

9YC. 33-141

Transpozycja przyśrodkowa guzowatości piszczelowej przy zwichnięciach bocznych rzepki. A, Nacia_ć przyrzepkowo powięź szeroką i kontynuować cięcie dystalnie na guzowatość piszczelową, poniżej linii stawu. Ustawić osteotom pod wiązadłem rzepki i częściowo odciąć grzebień piszczeli, nie przecinając dalszego przyczepu okostnowego. B, Umocować guzowatość piszczelową w nowym miejscu za pomocą jednego lub dwóch gwoździ Kirschnera. C, Wzmocnić troczek przyśrodkowy szwem poprowadzonym od trzeszczki Vesa!a do chrząstki rzepki.

czas badania fizykalnego, nie wymagają chirurgicznej interwencji. Opiekun zwierzęcia powinien być zachęcany do obserwowania objawów klinicznych związanych ze zwichnięciem rzepki.

POSTĘPOWANIE CHIRURGICZNE

Cele i metody leczenia zwichnięcia rzepki bocznego są podobne do opisanych przy zwichnięciu rzepki przyśrodkowym.. Technika chirurgiczna wykorzystywana w przypadku zwierząt ze zwichnięciem rzepki bocznym odpowiada opisanej dla osteotomii guzowatości piszczeli u zwierząt ze zwichnięciem rzepki przyśrodkowym, z uwzględnieniem jednak przyśrodkowego rep o no wania i stabilizowania guzowatości (ryc. 33-141). Ponieważ zwichnięcie rzepki boczne występuje u psów dużych, wskazane jest użycie wraz z gwoździami pętli drucianej ósemkowej, silniej stabilizującej guzowatość piszczelową. Oderwanie (awulsjaj grzebienia piszczeli po operacji jest trudne do korekcji z powodu przykurczu mięśnia czworogłowego i proksymalnego przemieszczenia rzepki. W obliczu tej komplikacji uratowanie kończyny może nie być możliwe. Troczek przyśrodkowy wzmacnia się szwem rekonstrukcyjnym po transpozycji powięzi szerokiej klub wycięciu napiętej torebki stawowej. Boczne wiązania uwalnia się, wspomagając tym neutralizację sił dobocznie ciągnących rzepkę. Metody pogłębienia rowka bloczkowego są taicie same, jak te opisane przy zwichnięciu rzepki przyśrodkowym. Niekiedy konieczne może być wykonanie osteotomii kości udowej i piszczelowej, korygujące ciężkie kątowe i rotacyjne skrzywienia. Osteotomie korekcyjne powinny być wykonywane przez specjalistów dysponujących potrzebnym wyposażeniem i doświadczeniem w zakresie tych złożonych procedur.

Postępowanie pooperacyjne

Psom po zabiegach rekonstrukcyjnych kolana około -operacyjnie podaje' się antybiotyki; wdraża się również analgezję prewencyjną z użyciem leków z grupy NLPZ (patrz tab. 33-4), opioidów lub znieczulenie nadoponowe.

Znieczulenie

Postępowanie anestetyczne dotyczące pacjentów z nieprawidłowościami ortopedycznymi omówiono na s. 1078. Nadoponowe stosowanie opioidów zmniejsza dyskomfort pooperacyjny.

Anatomia

Prawidłową anatomię stawu kolanowego opisano na s. 1430. Pacjenci ze zwichnięciem rzepki bocznym mogą wykazywać zużycie bocznego grzebienia bloczkowego. W ich przypadku rzepka i jej więzadło zlokalizowane są dobocznie względem rowka rzepki. Więzadło rzepki powinno zostać zidentyfikowane przed wykonaniem otwierającego staw cięcia para-latelarnego. U tych pacjentów przyśrodkowy troczek jest rozciągnięty, podczas gdy boczny pozostaje w przykurczu. Uwolnienie bocznego troczka (z przecięciem w stawie) ujawnia pogrubienie torebki stawowej .

Ułożenie pacienta

Pacjentów układa się na grzebiecie lub boku, z chorą kończyną na górze. Kończynę do operacji przygotowuje się od linii pośrodkowej grzbietu do stawu stę-