chirurgia
0

ROZDZIAŁ 33    Choroby stawów 1431

Grupa mięśnia czworogłowego

RYG 33-135

Diagram anatomiczny prawidłowych tkanek miękkich i struktur szkieletowych związanych z funkcją prostowania mięśnia czworogłowego.

rebka boczna jest rozciągnięta i cienka, podczas gdy przyśrodkowa wykazuje pogrubienie i przykurcz. Pogrubienia i przykurcz przyśrodkowej torebki są widoczne podczas przeprowadzania uwolnienia przyśrodkowego. Ustala się miejsce przyczepu głowy doogonowej mięśnia krawieckiego i szerokiego przyśrodkowego. Przyśrodkowy grzebień rowka bloczka i br zuszna powierzchnia rzepki mogą być starte.

Ułożenie paeljenfa

Zwierzę układa się w pozycji grzbietowej lub bocznej. Kończynę należy przygotować od linii środkowej grzbietu do stawu stępowego. Ułożenie grzbietowe pozwala odsłonić struktury prostujące i ich odchylenia, jednocześnie zapewniając maksimum możliwości podczas manipulacji oceniających stabilność rzepki.

METODY CHIRURGICZNE

Arirofomia

Cięcie kranio-laferalne rozpocząć proksymalnie, 4 cm od rzepki, i przedłużyć je 2 cm poniżej guzowatości piszczelowej. Przeciąć tkanki podskórza wzdłuż tej samej linii. Przeciąć boczny iroczek i torebkę stawu, odsłaniając staw.

Pogłębienie rowka bloczka

Wnęka klinowa. Ubytek kości w kształcie klina pogłębia rowek bloczka i w ten sposób utrzymuje rzepkę w prawidłowej pozycji i ścisłym, dobrym kontakcie z kością udową. By wykonać cięcia w obrębie bloczka, u większych zwierząt używa się piły oscylacyjnej, ,u małych ras i psów miniaturowych wystarcza ręczna piła o delikatnych ząbkach lub ostrze skalpela nr 20 i pobijak.

Naciąć chrząstkę na bloczku, wykonując zarys cięcia w kształcie rombu. Sprawdzić, czy szerokość cięcia jest wystarczająca, aby w środkowym punkcie zmieścić szerokość rzepki, przy zachowaniu grzebieni bloczka. Użyć ostrza chirurgicznego u małych i młodych pacjentów, ręcznej piły u małych i średniej wielkości pacjentów lub piły elektrycznej u pacjentów dużych, usunąć kostno--chrzęstny klin kości i chrząstki o kształcie wyznaczonym wcześniej- wykonanym zarysem (ryc-. 33-136). Wykonać osteotomię, tak by dwie skośne płaszczyzny, formując klin, przecięły się dystalnie przy rowku między kłykci owym, a proksymalnie przy grzbietowej krawędzi chrząstki stawowej bloczka. Usunąć kostno-chrzęstny klin i pogłębić wnękę w bloczku przez dodatkowe usunięcie kości z jednej lub obu stron nowo wytworzonego rowka udowego.

Jeśli zachodzi taka potrzeba, dopasować za pomocą odgryzacza wolny, kostno-chrz Ę^Lny klin, by wszedł głębiej w rowek kości udowej.

Klin można także odwrócić o 180° i odwrotnie włożyć do rowka. Manewr ten pomaga niekiedy podwyższyć przyśrodkowy grzebień.

Umieścić z powrotem wolny kostno-chrzęstny klin, jeśli głębokość rowka jest wystarczająca do pokrycia 50% wysokości rzepki.

Klin kostno-chrzęstny utrzymuje się w rowku dzięki sile naciskającej rzepkę i tarciu powierzchni gąbczastej dwóch przeciętych krawędzi.

Wnęka prostopadłościenna. Rowek bloczka można pogłębić, wycinając w nim ubytek w kształcie prostopadłościanu, i w ten sposób zapobiegać ześlizgiwaniu się rzep Id z bloczka i jednocześnie zapewniać jej prawidłowy kontakt stawowy z kością udową. W przypadku większych pacjentów używa się piły oscylacyjnej, małe i miniaturowe rasy mogą być operowane z zastosowaniem ręcznej piły drobno-