DSC02047 (2)

17.2. Opis układu pomiarowego

W praktyce do pomiaru siły termoelektrycznej musimy stosować jakiś miernik, którego zaciski, przewody doprowadzające oraz sam przyrząd pomiarowy mogą być wykonane z innych metali niż termopara. Jeżeli w obwód termopary włączymy jnne przewodniki tak, aby dodatkowe spojenia miały tę samą temperaturę, to siła termoelektryczna nie ulegnie zmianie, co wynika z prawa Volty.

Aparatura pomiarowa składa się z termopary Fe-konstantan (40% Ni i 60% Cu), czułego miliwoltomierza cyfrowego i naczynia Dewara. Jako temperaturę odniesienia przyjmujemy 273 K - taką temperaturę łatwo uzyskać, wykorzystując mieszaninę wody z lodem. Aby zabezpieczyć tę mieszaninę przed poborem ciepła z otoczenia, umieszcza się ją wewnątrz naczynia Dewara (w termosie).

Jedno spojenie termopary umieszcza się w mieszaninie wody z lodem (1), drugie zaś w pojemniku (2), w którym możemy w sposób kontrolowany zmieniać temperaturę. Pojemnik ten stanowi termostat. Przy włączeniu termostatu do sieci, zostaje uruchomiony silnik poruszający mieszadełko wewnątrz termostatu, służące do wyrównywania temperatury kąpieli, jednocześnie istnieje możliwość włóczenia systemu podgrzewającego kąpiel termostatu. Włączenie podgrzewania odbywa się za pomocą drugiego włącznika. Dla określenia temperatury kąpieli termostatu służy termometr rtęciowy zamocowany w otworze pokrywy. Termostat posiada również układ do chłodzenia kąpieli składający się ze spiralnie zwiniętej rurki umieszczonej wewnątrz termostatu. Układ chłodzenia podłączony