DSC02729

00    o pnMWW kniogoiln /ai/1,11/011111 .„mym m.

I>o.<«vlii(li'/iⁱnli' duwoil/l, te lepit/c wyniki uzyskujemy, gdy wyznaczony utbir termin « jaliK sposób upubllc/nlmy. Wówczas względy ambicjonalne nic pozwalają nam na npleizaloćć i zwlekanie z robota. ^w przypadku ‘kam pllkowancgo zadania pewnym ułatwieniem raote być podzielenie |° "■ •łapy, lub bloki c/kmiwc i ustalenie dla każdego / nich oddzielnych teimmów pa średnich. Pmen slnjc się wledy baitl/ia) równomierna, co przeciwdziała skcyjoo-Ici ■ zrywom tul przed upływem końcowego terminu całego zadania.

W planowaniu zadań trzeba uwzględnić swoja indywidualna krzywą wydajności pracy, klóra w ciqgu doby podlega dużym wahaniom (rys. 6).

Rysunok 0. Nonnalny. typowy biorytm wydajności pracy człowieka w cuiflu doby

wydajnoSA pracy f l wydolność umysłu I

fcódlo OpiBcownnla wiosna

Nąjwiększa wydolność umysłu przypada w tra złotym czasie, to jol •}**■ pttie najczęściej w późnych godzinach przedpołudniowych (godł 9-00-12.00) oraz późnym popohidmem (I6.JO-1S.OO). kiedy organizm juk odpoczął po obsadzie lub po krótkiej, maksymalnie 30-minutowcj drzemce (którą polecamy) * i*^-gotowy do podjęcia nowych wyzwań. W związfcn z tym realizacja as)ii uilm*r uych zadań powinna przypadać właśnie w złotym czasie, to znaczy w tych okresach, kiedy umysł jest najhuddej sprawny i twórczy. Zadbajmy wtedy oto. aby nam mli w tym czasie me przeszkadzał. Po godzinie 1900 wydolność urny-