Czynności związane z przygotowaniem mikroskopu do pracy podzielić można na 3 grupy:
1. Testowanie i określanie cech charakterystycznych danego mikroskopu przeprowadzone w czasie jego instalowania lub po każdorazowej wymianie lub naprawie głównych elementów optyki.
2. Procedury osiowania układu optycznego przeprowadzane w zależności od stabilizacji mikroskopu w odstępach od kilku tygodni do kilku miesięcy.
3. Procedury centrowania i osiowania działa, korekcji astygmatyzmu, wprowadzanie przesłon, oraz niektóre czynności charakterystyczne dla mikroskopów danej firmy. Przeprowadza się to podczas każdorazowego uruchomienia mikroskopu a nawet kilkakrotnie w czasie wielogodzinnej pracy.
ad. 1.
W grupie tej należy wykonać:
- testy zdolności rozdzielczej mikroskopu dla poszczególnych goniometrów i uchwytów. Testy te (rozdzielczość liniowa i punktowa) wykonuje się na firmowych, znanych preparatach (robi je firma instalująca wystawiając kartę gwarancyjną urządzenia),
- cechowanie faktycznych powiększeń elektronowych. Aktualnie stosowane układy skokowej zmiany powiększeń wyświetlają przybliżoną wartość powiększenia. Dokładną wartość powiększenia należy obliczyć wykonując fotografie preparatów o znanej wielkości (np. firmowe repliki o znanej gęstości linii, kuleczki lateksowe),
- wyznaczenie kąta skręcenia mikrofotografii względem dyfrakcji - punkt 4,
- cechowanie goniometru: określenie rzutu osi goniometru na mikrofotografię i wyznaczenie stałej goniometru czyli wartości przesunięcia na kliszy odpowiadającej 1 stopniowi obrotu goniometru (dla dyfrakcji Kikuchi’ego),
i wyznaczanie stałej mikroskopu P dla poszczególnych warunków dyfrakcji,
ad. 2.
- osiowanie soczewki obiektywowej (w przypadku silnego odsuwania się wiązki od centrum ekranu podczas ogniskowania i rozogniskowania obrazu),
14