HIPERLIPOPROTElNEMłA MIESZANA |
HIPERLIPOPROTElNEMłA MIESZANA | |
(HLP typ II b, III) |
(HLP typ II b, III) | |
Wyaoklosl«Z«nMUOk-Ch l WlOt (typIIb) |
• mutacje genu receptora apo B/E dla LOL | |
Ootcnotc K/l ( ryp p j |
(obniżona aktywność receptorów) | |
Prtyciytv» |
• mutacje genu apoB (słabsze wiązania | |
• włmołona synloia VLDL 1 TO, apo B J |
przez receptor) | |
• upoaiodzona przemiana VUOL : obniżona aKtywnoić enłymo*. ttpoti tycznych, mutacja genów apo cii |
• fenotyp apo E 4/4 | |
łMpntW LPL - fenotyp apo E VJ obnila aMywnOtC reCoptOtOw apo £ |
• peroksydacja LDL (ox LOL) 1 wiązanie | |
wątroby usuwających romnanty VLDL co powodują |
przez nferegulowany „scavenger | |
rotancjf IOt • przakaztatcanla IOL do LOL |
receptor" w makrofagach |
Najprostszy podział dyslipidemil: |
DIAGNOSTYKA ZABURZEŃ LIPIDOWYCH | |
• Pierwotne - najczęściej uwarunkowane genetycznie Działanie mechanizmów patogennych dotyczy bezpośrednio ważnych ogniw metabolizmu |
Klasyfikacja fenotypowa hiperiipoprotelnemii wg Fredricksona z poprawką WHO (1): * Typ 1 - obacnoić chylomlkronów | |
lipidów |
przyczyna : obniżona aktywność enzymów lipolitycznych | |
• Wtórno - są dodatkowym skutkiem zmian | ||
patofizjologicznych wywołujących mną podstawową |
czynnik ryzyka stanów zapalnych trzustki | |
chorobę (nerek, wątroby, cukrzyca, alkoholizm ) |
DIAGNOSTYKA ZABURZEŃ LIPIDOWYCH |
DIAGNOSTYKA ZABURZEŃ LIPIDOWYCH | |
Klasyfikacja fenotypowa hiporlipoproteincmil wg Fredricksona z poprawką WHO (2): |
Klasyfikacja fenotypowa hłpertipoproteinemii wg j Fredricksona z poprawką WHO (3): | |
• Typ II a- podwyższenia LOL: cholesterol w LDL i 250 mg% (6.5 ińmol/l) ' Jyp II b- podwyższenie LDL: cholesterol w LDL Z 250 mg% (6.5 mmoUI). podwyższanie VLDL: stężenie TG w osoczu * 250 mg% (2.6 mmolfl) |
• Typ III- obecna nieprawidłowe IDL (obecność 1 szerokiego pasma w pozycji beta w elektroforezie) |