DSC99

DO SOMY.

9.51.

1. Somę kamieniem wyciśniętą Przepuść, kapłanie, przez cedzidło, Oczyść dla Indry, by się napił.

2.    Mleko niebieskie, jak najlepsze, Dla Indry, co ma piorun w dłoni, Najsłodszą somę wyciskajcie!

3.    Twoim przesłodkim sokiem, Indu, Wszyscy bogowie się radują, Błyszczącym cieszą się Maruty.

4.    Ciebieśmy, Somo, wycisnęli,

Abyś sprowadzał szał burzliwy,

A wieszczom, byku, pomoc dawał!

5.    Płyń, płyń, patrząca naokoło, Strumieniem w sito, wyciśnięta Dla pokrzepienia i dla sławy.

DO JAMY.

io. x<.

1.    Tego, co odszedł poza wielkie wzgórza,

Tego, co drogą dla wielu otworzył,

Co ludzi łączy, syna Wiwaswata,

Jamą mocarza, uczcij ofiarami!

2.    Jama najpierwej dla nas drogą znalazł,

I tego szlaku nikt nam nie odbierze —

Którądy poszli nasi ojce pierwsi,

Tą drogą idą wszyscy narodzeni.

3.    Kawje Matalą, Jamą Angirasy,

A zaś Rikwowie sławią Brihaspata,

Przez bogów czczeni, radość niosą bogom,

To „Cześć!" wołając, to wołając: „Chwała!".

4.    Siądź tutaj, Jamo, na słomie ofiarnej,

Z Angirasami i ojców orszakiem,

Niech cią przywiodą cudne pieśni wieszczów, Byś sią, o królu, radował z ofiary!

5.    Przyjdź z Angirasy, z znawcami ofiary, Wraz z Wairupami raduj sią, o Jamo,

47