Opracowanie: dr Dorota Szczygieł Na podstawie:
1. Co odróżnia emocje od nastroju, temperamentu i innych pojęć afektywnych? (1998) W: P. Ekman i RJ. Davidson (red) Natura emocji. Podstawowe zagadnienia, s. 50 - 89. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
2. Oatiey, K., Jenkins, J.M. (2003). Zrozumieć emocje, r. 4 Czym jest emocja. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 95 - 132.
Co odróżnia emocie od nastroju? | ||
• |
J EMOCJE* |
j NASTROJE |
czas |
sekundy do kilku minut lub godzin |
od kilku godzin, tygodni, nawet do kilku miesięcy |
intensywność |
intensywne |
mało intensywne |
obiekt |
mają |
nie mają |
gotowość do działania |
zmieniają stan gotowości |
nie zmieniają stanu gotowości |
treść |
bogata |
uboga |
Domena afektywna: emoqe - nastroje - dyspozycje
Epizody emocjonalne: stany trwające ograniczony czas - od kilku minut do paru godzin. Mają zazwyczaj swój przedmiot (obiekt). Tendencja do zmiany stanu gotowość do działania.
Nastroje: stan emocjonalny, który trwa zwykle przez godziny, dni lub tygodnie, czasem jako tło o niskiej intensywności. Może być niejasne, kiedy się zaczyna i kończy. Nastroje są często bezprzedmiotowe, nieukierunkowane (free-ftoating). Tendencja do podtrzymywania stanu, odporność na zmiany. Zaburzenia emocjonalne: stany emocjonalne trwające dłużej niż nastroje, czasami całe tygodnie lub miesiące, a nawet przez całe lata (np. depresja).
Dyspozycje osobowościowe: cecha (długotrwała dyspozycja osobowościowa) zawierająca komponent emocjonalny.
Różnice pomiędzy emocjami i nastrojem:
• długość trwania - emocje - stany krótkotrwałe, nastroje - stany długotrwałe
• specyficzny wyraz mimiczny towarzyszący emocjom i
ćje - Ekman (1992) dowodzi, że nie wszystkie emocje podlegają tej zależności
• emocje są poprzedzone specyficznymi zdarzeniami je wywołującymi, w przypadku nastroju trudno takie wydarzenia jasno wyróżnić
ąlę - Óhman, Dimberg i Esteves (1989) wykazali, że reakcję strachu można uwarunkować na bodźce prezentowane podprogowo (por. Kunst-Wilson & Zajonc (1980). Możliwe jest zatem wywoływanie emoqi wówczas, gdy nieobecne są rozpoznawalne zdarzenia poprzedzające.
SSgSsg modulacja i selekcja działań
• są wywoływane w sytuacjach wymagających działań przystosowawczych
• <rh wzbudzeniu towarzvs7v aktvwność AUN wsoieraiaca działanie wywołane e^ocia
• _są konsekwencją zdarzeń spostrzeganych jako pojawiające się szybko i bez ostrzeżenia
ffiagttoly modulacja i selekcja czynności poznawczych
•ciziciła jako podstawowy mechanizm zmiany przetwarzanych treści i sposobu ich przetwarzania (nasila pamięciowa dostępność pewnych treści i osłabia dostępność innych)
• brak specyficznych zmian AUN towarzyszących zmianom stanu afektywnego - można oczekiwać 'trwałych' zmian w CUN
• są następstwem zdarzeń rozgrywających się wolno
Styl afektywny oznacza całą dziedzinę różnic indywidualnych modulujących sposób reagowania jednostki na rodzące emocje zdarzenia. Jest względnie stały w czasie, na podobieństwo cech osobowości. Wiąże się z pewnymi funkcjami CUN - asymetryczne pobudzenie przednich obszarów kory wyraża różnice indywidualne w reaktywności emocjonalnej.
Temperament jako część stylu afektywnego. Odnosi się do wcześnie pojawiających się różnic indywidualnych w reagowaniu na wyzwania otoczenia. Przynajmniej częściowo wyznaczony genetycznie, choć pozostaje pod wpływem uczenia się [wczesne traumy /tp.].
Rozwój temperamentu prowadzi do systematycznych odmienności w reaktywności emocjonalnej.
Różnice pomiędzy emocjami i nastrojem:
• przebieg czasowy - emoqe trwają oj kilku sekund do kilku minut, podczas gdy nastroje są dużo dłuższe - rzędu godzin lub dni
[emocjach wielogodzinne to kilka zsumowanych epizodów emocjonalnych, zaś stany trwające tygodniami zaliczamy raczej do zaburzeń afektywnych]
• nastrojom nie towarzyszy specyficzny wyraz mimiczny, co ma miejsce w przypadku emocji (patrz słynne badania Ekmana i Fńesena, 1971)
• emocje mogą zostać wywołane odróżnialnymi zdarzeniami zewnętrznymi, wspomnieniami, wyobrażeniami; nastroje wg Ekmana mają swe źródło w zmianach neurohormonalnych
NICO H. FRIJDA
Stany afektywne są zróżnicowane pod względem: afektu (przyjemne/nieprzyjemne doznania), oceny sytuacji (interpretacja i ocena zdarzenia
wywołującego to doznanie), gotowości do działania i reakcji fizjologicznej.
Stany afektywne składają się ze wszystkich tych składników: określonych doznań, określonych ocen, gotowości do określonych działań wraz z
ewentualnym zaangażowaniem motorycznym oraz ze szczególnych wzorców pobudzenia emocjonalnego.
Emocje i nastroje; stany intencjonalne i nieintencjonalne
Stany intencjonalne - wynikają z pewnej relacji między podmiotem i obiektem.
• emocje są intencjonalne - są skierowane na obiekt emocji, są uwikłane w relaqe z obiektami; afekt, ocena i gotowość do działania skoncentrowane na konkretnym obiekcie
• nastroje są nieintencjonalne - mają charakter rozmyty, bardziej globalny mz emocje; afekt ocena i gotowość do działania nie wykazują zogniskowania [np. nastrój depresyjny - rozlany afekt negatywny, zgeneralizowany brak celów i uogólniony brak skłonności do podejmowania działań]. Specyficznymi następstwami nastrojów są uogólnione zmiany progów pobudzenia i treści sądów (por. Davidson).