8538804532

Opracowała Katarzyna Szczepkowska-Szczęśniak, na podstawie artykułów Magdaleny Bochenek, znajdujących się na stronach internetowych Mazowieckich Małych Przedszkoli http://mmp.fio.org.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=103&ltemid=42

Wiek dzieci	Rozwój emocjonalno-społeczny	Rozwój poznawczy	Rozwój motoryczny	Zabawa
Dzieci trzyletnie	•    Dzieci najchętniej pozostają w kontakcie z osobami dorosłymi, które zapewniają im poczucie bezpieczeństwa i zaspokajają potrzeby. Bawią się same, często obserwują koleżanki i kolegów. •    Bawią się obok siebie, nawet gdy korzystają z tych samych zabawek (zabawy równoległe). •    Nie nauczyły się odraczania, oczekują więc natychmiastowego zaspokojenia swoich potrzeb. •    Częstą reakcją na nowe, niezrozumiałe sytuacje jest lęk. •    Zmiana nastroju trzylatka może wystąpić nagle i często trudno dociec jej przyczyny; •    Wymagają aktywnego zaangażowania osoby dorosłej i zagospodarowania czasu, wspólnej zabawy, wspólnych aktywności.	•    Dzieci koncentrują się głównie na aktualnych wydarzeniach i zajęciach -to, co znajduje się w polu widzenia, pobudza zainteresowanie i angażuje w podejmowanie działań. •    Uwaga trzylatków jest niepodzielna i krótkotrwała. •    W myśleniu i wypowiedziach dominują przedmioty i osoby, z którymi dzieci pozostają w bezpośrednim kontakcie. •    Nie umieją lokalizować swoich wspomnień w czasie, dopiero zaczynają rozróżniać pojęcia “rano”, “wieczór” i kojarzyć je z określonymi zajęciami wykonywanymi w tych porach dnia. •    Zasób pojęciowy jest wąski i wzbogaca się bardzo wolno, oparty jest na indywidualnym doświadczeniu dziecka, zdobywanym w praktycznym działaniu (zabawie). •    Charakterystyczną cechą myślenia dzieci w trzecim, a także czwartym roku życia jest animizm, czyli przypisywanie przedmiotom martwym cech życia. •    Rozumienie świata jest w tym wieku silnie	•    Dzieci, na ogół, mają już podstawową sprawność lokomocyjną tzn. chodzą, biegają, skaczą obunóż, pokonują schody krokiem dostawnym. •    Zwykle są jeszcze mało samodzielne w zakresie samoobsługi. W czynności rozbierania się, ubierania, mycia, trzylatki wymagają pomocy. •    Ruchy dzieci trzyletnich są jeszcze mało precyzyjne. Często występują ruchy niecelowe i dodatkowe, zwłaszcza, gdy dzieci uczą się wykonywać nową czynność. •    Ruchy charakteryzuje globalność (przy wykonywaniu czynności porusza się całe ciało dziecka). •    Mięśnie trzylatków są słabe, a więzadła stawowe rozciągliwe, co powoduje dużą męczliwość i niską precyzję ruchów. •    Typowa w tym wieku jest niezręczność manualna i powolność ruchowa.	•    Nie potrafią jeszcze bawić się razem z rówieśnikami, na ogół chętnie przebywają obok siebie. •    Często naśladują różne formy działania osób dorosłych i rówieśników. •    Uwaga dzieci trzyletnich łatwo ulega rozproszeniu. W związku z tym ich zabawy cechuje duża zmienność i krótki czas trwania. •    Najważniejsza jest osoba dorosła, która może poświęcić im dużo uwagi. •    Bawiąc się samodzielnie rozmawiając z przedmiotami, naśladują zaobserwowane w świecie ludzi dorosłych zachowania. •    Dzieci są coraz sprawniejsze fizycznie, a co za tym idzie bardziej samodzielne przy wykonywaniu czynności samoobsługowych i wszelkich innych. •    Dzięki intensywnemu rozwojowi mowy (wzbogaceniu słownika i poprawy płynności wypowiedzi) mogą już korzystać w zabawie z pewnych ustaleń, przekazywać wyobrażenia.

1