KOMPLEKSY ROLNICZEJ PRZYDATNOŚCI GLEB ORNYCH
Kompleksy przydatności rolniczej - zespoły różnych gleb położone w różnych warunkach klimatycznych i geomorficznych, które wykazują zbliżone właściwości rolnicze i mogą być podobnie użytkowane.
Są to typy siedliskowe rolniczej przestrzeni produkcyjnej, z którymi są powiązane odpowiednie rośliny uprawne.
Nazwy kompleksów pochodzą od nazw roślin najczęściej na nich uprawianych, tzw. roślin wskaźnikowych.
Kryteria kwalifikacji gleb do odpowiednich kompleksów:
• charakter i właściwości gleby (typ, rodzaj, gatunek, właściwości fizyczne, chemiczne,
stopień kultury itp.).,
• warunki klimatyczne,
• ukształtowanie terenu,
• stosunki wilgotnościowe.
Kompleksy przydatności rolniczej gleb ornych terenów nizinnych i wyżynnych
1. Kompleks pszenny bardzo dobry
Obejmuje najlepsze gleby w kraju, zasobne w składniki pokarmowe, o głębokim poziomie próchnicznym, dobrej strukturze, przepuszczalne, przewiewne, a równocześnie magazynujące duże ilości wilgoci. Gleby te występują na terenach płaskich lub na bardzo łagodnych pochyłościach, nie wymagają regulacji stosunków wodnych, łatwe do uprawy osiąga się na nich obfite i dość wierne plony, nawet najbardziej wymagających roślin. Łatwo nabywają i utrzymują cechy wysokiej kultury. Bardzo dobre warunki rozwoju roślin. Zalicza się tu gleby I i II klasy.
2. Kompleks pszenny dobry
Gleby nieco mniej urodzajne niż poprzedniego kompleksu. Przeważnie są to gleby zwięźlejsze i cięższe do uprawy'. Tam gdzie poziom wód gruntowych może ulegać już pewnym wahaniom, są one okresowo gorzej przewiewne albo okresowo wykazujące słabe niedobory wilgoci. Na tych glebach udają się wszystkie rośliny uprawne, lecz otrzymanie odpowiednio obfitych plonów zależy w większym stopniu (w porównaniu do gleb kompl. 1) od poziomu agrotechniki i od przebiegu pogody Wchodzą tu gleby klas Ilia i III b.