P1010005 antastic pl

KOMPLEKSY PRZYDATNOŚCI ROLNICZEJ

i. KOMPLEKS PSZENNY BARDZO DOBRY - obejmuje najlepsze gleby naszego kraju, zasobne w składniki pokarmowe, o odczynie obojętnym, głębokim poziomie próchniczym, dobrej strukturze, przepuszczalne, przewiewne, o uregulowanych stosunkach wodno-powietrznych, łatwe do uprawy i nic wymagające melioracji. Są to gleby zaliczane do I i U klasy bonitacyjnej. Uprawiane rośliny to: pszenica, buraki cukrowe, bobik, groch siewny, rzepak ozimy, koniczyna czerwona, jęczmień iarv.

2 KOMPLEKS PSZENNY DOBRY - gleby mniej urodzajne, zwięźlęjsze i cięższe do uprawy niż gleby kompleksu 1. Poziom wód gruntowych może ulegać pewnym zmianom i wtedy są one okresowo gorzej przewietrzane albo wykazują okresowo słabe niedobory wody. Gleby tego kompleksu zaliczane są do klasy Ilia i INb. Dobór roślin - taki sam iak na kompleksie 1. Udają się wszystkie rośliny uprawne, lecz otrzymanie odpowiednio wysokich plonów zależne jest w pewnym stopniu od poziomu agrotechniki i przebiegu pogody.

L KOMPLEKS PSZENNY WADLIWY - obejmuje gleby średnio zwięzłe i zwięzłe, trudne w uprawie, o przepuszczalnym podłożu, gorsze właściwości fizyczne; okresowo może występować niedobór wody. narażone mogą być na erozję. Gleby te zalicza się do klasy Illb, IVa i IVb. Uprawiane rośliny to: lucerna mieszańcowa, esparceta, peluszka, słonecznik, buraki pastewne.

4.    KOMPLEKS ŻYTNI BARDZO DOBRY - -najlepsze gleby lekkie o składzie granulometrycznym piasku gliniastego mocnego, zalegające na zwięźlejszych podłożach. Gleby te są strukturalne i mają dobrze wykształcony poziom próchniczny oraz właściwe stosunki wodne. Gdy gleby te są w wysokiej kulturze można uprawiać takie same rośliny co na kompleksach pszennych. Niższy stopień kultury — rośliny o mniejszych wymaganiach: żyto, ziemniaki, kukurydza, owies, peluszka. buraki pastewne, pszenżyto, W klasyfikacji bonitacyjnej gleby te zaliczane są przeważnie do klasy Illb ( rzadziej do Ilia i IVa ).

5.    KOMPLEKS ŻYTNI DOBRY - gleby lżejsze i mniej urodzajne niż zaliczane do kompleksu 4, wytworzone głównie z piasków gliniastych lekkich; dość wrażliwe na suszę, przeważnie głęboko wyługowane i zakwaszone. Gleby te uważamy za typowo żytnio- ziemniaczane. Uprawia się również na nich jęczmień, a niekiedy i pszenice ( mniej wymagające odmiany ) oraz wvkc ozima, komonice, łubin żółty. Są to gleby zaliczane do klasy IVa i 1 Vb.

6.    KOMPLEKS ŻYTNI SLABY - gleby lekkie, ubogie w składniki pokarmowe, o bardzo przepuszczalnym podłożu; okresowo zbyt suche. Dobór roślin uprawnych na gleby tego kompleksu jest bardzo ograniczony i sprowadza się głównie do: żvta. owsa, ziemniaków, seradeli i łubinów. Gleby te zaliczane się do klasy IVb i V.

7.    KOMPLEKS ŻYTNI BARDZO SŁABY - obejmuje najsłabsze gleby wytworzone ż piasków luźnych i piasków słabo gliniastych; bardzo suche (trwale) i ubogie w składniki pokarmowe. Uprawia się tu wyłącznie żvto i łubin żółty. Gleby te zaliczane są do VI klasy bonitacyjnej, przeznaczone do zalesienia.

8.    KOMPLEKS ZBOŻOWO-PASTEWNY MOCNY - gleby zwięzłe i ciężkie (odpowiednik kompleksów 1,2 3 i 4); zasobne w składniki pokarmowe i potencjalnie żyzne, ale wadliwe na skutek nadmiernego okresowego uwilgotnienia. Po uregulowaniu stosunków wodnych gleby te, przechodzą do kompleksu pszennego dobrego lub żytniego bardzo dobrego. Są to gleby klasy IVa i IVb, wyjątkowo Illb i V.

9.    KOMPLEKS ZBOŻOWO-PASTEWNY SŁABY - gleby lekkie (odpowiednik kompleksów żytnich - 5,6 i 7); nadmiernie uwilgotnione ze względu na położenie w zagłębieniach terenu i nieprzepuszczalne podłoże. Regulacja stosunków wodnych tych gleb jest bardzo trudna. Dobór roślin: owies, buraki pastewne, marchew pastewna, słonecznik, komonica. W kompleksie tym przeważają gleby klasy V i VI.