geomechana0

MECHANIKA GÓROTWORU - Laboratorium

Ćwiczenie 13. BADANIE WŁAŚCIWOŚCI WYTRZYMAŁOŚCIOWYCH SKAŁ W WARUNKACH POLOWYCH - Wskaźnik I_s

Teoria:	Oznaczanie wskaźnika wytrzymałości skały na obciążenie punktowe (Is) na podstawie testu średnicowego i osiowego. Pojęcia podstawowe: siły zewnętrzne, sity wewnętrzne, naprężenie, wytrzymałość, wytrzymałość graniczna. Formuły empiryczne Reichmutha, Brocha i Frankłina, Bieniawskiego oraz Brooka. Metodyka i aspekty techniczne oznaczania wytrzymałości punktowej skał. Zalecane kształty i wymiary próbek skalnych. Wady i zalety metody punktowego obciążania skał. Wartości wytrzymałości na jednoosiowe ściskanie różnych rodzajów skał. Relacja pomiędzy wytrzymałością na jednoosiowe ściskanie a wytrzymałością na obciążenie punktowce. Efekt anizotropii.
Eksperyment:	Próby obciążania punktowego próbek skalnych w teście średnicowym i osiowym. Próby jednoosiowego ściskania walcowych próbek skalnych o smukłości h/d=2. Oznaczenie wartości współczynnika (k) występującego w zależności pomiędzy wytrzymałością na jednoosiowe ściskanie a wytrzymałością na obciążenie punktowe dc ~ k x Is .
Sprawozdanie:	1.    Cel ćwiczenia; 2.    Badana skała, kształt i wymiary próbek skalnych; 3- Typy prób wytrzymałościowych; 4.    Mierzone wielkości; 5.    Aparatura (maszyna wytrzymałościowa EDB-60, przenośna praska hydrauliczna); 6.    Tok postępowania podczas wykonywania ćwiczenia; 7.    Część obliczeniowa; 8.    Tabela wyników, komentarz i wnioski.

LMS'75