Dachem płaskim nazywamy przekrycie budowli, które zbudowane jest z płaszczyzn (w odróżnieniu od np. kopuł i innych powierzchni).
Zasadą na której opiera się konstruowanie dachów płaskich jest twierdzenie: Trzy parami nierównoległe płaszczyzny przecinają się dokładnie w jednym punkcie.
Jeżeli wszystkie płaszczyzny dachu będą nachylone do poziomu pod tym samym kątem, to niewątpliwym ułatwieniem przy projekcie konstrukcji dachu będzie twierdzenie: jeśli dwie płaszczyzny są nachylone do pewnej ustalonej płaszczyzny pod tym samym kątem, to rzut pionowy krawędzi tych płaszczyzń na tą ustaloną płaszczyzną jest dwusieczną kąta między krawędziami tych płaszczyzn z ustaloną płaszczyzną (Rys. 16)
Rys. 16
Terminologia dachów płaskich" ,
Okap - poziomy wielokąt płaski (lub wielokąty) wyznaczający „poziom zerowy” dachu;
Połacie dachowe - płaszczyzny tworzące dach, wszystkie nachylone pod tym samym kątem do poziomu;
Krawędzie narożne - krawędzie wychodzące z wierzchołka linii okapu, jeśli kąt wewnętrzny między wychodzącymi z tego wierzchołka krawędziami linii okapu jest mniejszy od180°;
Krawędzie koszowe - krawędzie wychodzące z wierzchołka linii okapu, jeśli kąt wewnętrzny między wychodzącymi z tego wierzchołka krawędziami linii okapu jest większy od180°;
Kalenice - krawędź między połaciami dachowymi wychodzącymi z równoległych do siebie krawędzi okapu;
Krawędzie zgubne- wszystkie pozostałe krawędzie między połaciami.
W konstrukcji dachów pomoże nam następująca technika: oznaczymy numerami krawędzie okapu, a każda krawędź narożna i koszowa będzie miała dwa numery pochodzące od numerów krawędzi okapu przecinających się w tym wierzchołku, z którego ta krawędź wychodzi. Jeżeli krawędzie
17