Image074

a

c

sJB

Ct\ do 01 n w

00	0	©	0	©
ot	©	0	©	0
fi	0	©	0	©
10	©	0	©	0

b

Rys. 3.33. Funkcja f(A, B, C,D) = U (1.2,4,7, 8,11,13,14)

a) tablica Karnaugha, b) implementacja funkcji, c) sklejenia inne niż podane w algorytmie minimalizacji funkcji za pomocą tablicy Karnaugha, d, e) schematy logiczne rozpatrywanej funkcji po dokonaniu przekształceń

Korzystając z zależności podanych w p. 3.5 dokonamy przekształceń wyrażenia:

f(A, B, C, D) = AĆ(BD +BD)+AC(BD+BD)+AC(BD + +BD)+AĆ(BD+BD) = AĆ{B®D)+

+ AC(B®D)+AC(BQD)+AC(BQD)

Z tablicy przedstawionej na rys. 3.33c wynika, że stosując pokazane w tablicy sklejenia można wyeliminować dotychczasowe przekształcenia.

Przekształcając w dalszym ciągu powyższe wyrażenie, otrzymamy:

f(A,B, C,D) = {AĆ+AC){B®D) + {AC+AC)(B®D) =

= (A@C) (B@D) + (A@C) (B®D)

Wyrażenie to ma postać xy+xy = x©y, gdzie x = Aę&C a y = B(&D, zatem:

f{A, B, C, D) = A®B®C®D

Układy służące do realizacji funkcji otrzymanej po przekształceniach przedstawiono na rys. 3.33d, e.

Przykład 4. Zrealizować funkcję: f(A, B, C,D)=\J (0, 2, 5, 7, 9, 11, 12, 14).

W celu zminimalizowania funkcji f(A, B,C, D) przedstawimy ją w tablicy

84