— sporządzić tablicę przejść,
— sporządzić tablice Kamaugha dla określenia zminimalizowanych funkcji logicznych, realizowanych przez układ kombinacyjny rozpatrywanego układu sekwencyjnego,
— zimplementować układ.
W większości przypadków najprostsze układy otrzymuje się wówczas, gdy do realizacji układu zostanie wybrany przerzutnik JK, ze względu na jego właściwości funkcjonalne.
Niekiedy syntezę synchronicznego układu sekwencyjnego można uprościć sporządzając tablice Kamaugha dla funkcji realizowanych przez układ kombinacyjny bezpośrednio z tablicy lub grafu stanów.
Ponieważ w rozdziale 4 można znaleźć bardzo dużo przykładów syntezy synchronicznych układów sekwencyjnych, dlatego tutaj zrezygnowano z ich przedstawienia.
Asynchroniczne układy sekwencyjne są znacznie trudniejsze do realizacji w porównaniu z układami synchronicznymi. W układach asynchronicznych, wobec braku zegara synchronizującego, uzyskanie poprawnie działającego układu wymaga dokładnego uwzględnienia opóźnień we wszystkich drogach rozchodzenia się sygnałów przełączających (licząc od momentu podania sygnałów wejściowych do momentu osiągnięcia przez układ nowego stanu stabilnego). Zagadnieniom projektowania asynchronicznych układów sekwencyjnych poświęcono wiele prac. W większości z nich rozpatrywane są układy o małej liczbie zmiennych wejściowych, których działanie opisywane jest tablicą przejść przy założeniu zmiany tylko jednej zmiennej wejściowej. W pracach tych są przyjmowane mniej lub bardziej idealizowane definicje opóźnień sygnału, często znacznie odbiegające od opóźnień wprowadzanych przez elementy fizyczne. W książce tej synteza układów asynchronicznych nie będzie przedstawiona.
Literatura
[1] Bama A., Porat Dan L: Integrated Circuits in Digital Elektronics. John Wiley and Sons, New York 1973
[2] Caldwell S. H.: Switching Circuit and Logical Design, J. Wiley, New York 1958
[3] Jaczewski J.: Układy logiczne dla zastosowań przemysłowych. Warszawa, PWN 1970
[4] Kalisz J.: Cyfrowe układy scalone w technice systemowej. Warszawa, Wyd. MON 1977
[5] Kamaugh M.: The Map Method for Synthesis of Combinational Logic Circuits. Trans, of AIEE Vol. 72, 1953
No 1, p. 593 — 598
[6] Majewski W.: Układy logiczne. Warszawa, WNT 1974
[7] Mc Cluskey E. J. Jr.: Minimization of Boolean Functions. Bell System Tech. Jumal. Vol. 35 1959 No 6, p. 1417—1444
[8] Mostowski A.: Algebry Boole*a i ich zastosowanie. Warszawa, PWN 1964
[9] Peatman J. B.: Projektowanie systemów cyfrowych. Warszawa, WNT 1976
[10] Pieńkos J., Turczyński J.: Przetwarzanie i przechowywanie informacji w systemach automatyki. Warszawa, WNT 1974
[11] Turczyński J.: Przykłady realizacji niektórych funkcji przełączających. Elementy półprzewodnikowe i układy scalone. Zastosowania. Układy cyfrowe. Warszawa, Wyd. PIE 1977 nr 4
[12] Traczyk W.: Układy cyfrowe automatyki. Warszawa, WNT 1974
[13] Waligórski S.: Układy przełączające — Elementy teorii i projektowanie. Warszawa, WNT 1969
[14] Wickes W. E.: Logic design with integrated circuits. J. Wiley and Sons, New York 1968
[15] rjiyimcoB B. M.: Cuure3 v,u<ppoeux asTOMaroe. <J>w3MaTrpi3 1962 94