stania dekodera scalonego 42, przedstawiono układy do konwersji:
a) kodu Graya na kod ł z 10 (rys. 4.415),
b) kodu 2*421 na kod 1 z 10 (rys. 4.416),
c) kodu +3 Graya na kod 1 z 10 (rys. 4.417).
Dotychczas przedstawiono układy dekoderów, które mają wyjścia, na których pojawiają się sygnały o standardowych poziomach logicznych TTL. Są jednak wytwarzane dekodery scalone o wyjściach z otwartym kolektorem i dopuszczalnym napięciu kolektora tranzystora wyjściowego znacznie przekraczającym 5 V. I tak, maksymalne napięcie kolektora tranzystora wyjściowego dekodera 45 jest równe 30 V, natomiast dekodera 145 —15 V. Maksymalny prąd kolektorowy obydwu dekoderów wynosi 80 mA. Należy podkreślić, że podane maksymalne wartości napięcia na otwartym kolektorze tranzystora wyjściowego odnoszą się
Rys. 4.418. Przykładowe zastosowanie dekodera scalonego 145
do stanu, gdy dekoder jest zasilany. Jeśli dekoder nie jest zasilany, to dopuszczalne napięcie na kolektorze tranzystora wyjściowego jest około dwukrotnie mniejsze. Ponieważ omawiane dekodery dekodują wszystkie dozwolone stany wejściowe, to dowolny z fałszywych stanów wejściowych powoduje wyłączenie wszystkich wyjść (wszystkie wyjścia są wówczas w stanie H). Tranzystory wyjściowe n-p-n nadają się do sterowania wskaźników lub przekaźników (rys. 4.418). Można je również wykorzystać do wykonywania operacji logicznych typowych dla układów z otwartym kolektorem.
Do dekoderów z nietypowymi wyjściami należą dekodery scalone: 41 i 141 przeznaczone do sterowania wskaźników cyfrowych NIXIE. Aktualnie są produkowane dekodery 141 stanowiące ulepszoną wersję wcześniej produkowanego dekodera 41. Schemat funkcjonalny układu 141 jest przedstawiony na rys. 4.419a, a sposób połączenia dekodera ze wskaźników ilustruje rys. 4.419b. Rezystor Rl dobierany jest zgodnie z zaleceniami wytwórcy wskaźnika. Napięcie wyjściowe dekodera 141 wynosi 60 V, a maksymalny prąd wsteczny przy 55 V wynosi 50 pA.