a
do wyznaczania uzupełnienia dziewiątkowego kodu BCD. Uzupełnieniem dzie-wiątkowym liczby X jest liczba
Kod BCD |
Uzupeł. do 9 | ||||||||
D |
c |
B |
A |
z |
Y |
X |
w | ||
8 |
4 |
2 |
1 |
8 |
4 |
2 |
1 | ||
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
0 |
0 |
1 |
9 |
1 |
0 |
0 |
0 |
1 |
1 |
0 |
0 |
0 |
8 |
2 |
0 |
0 |
1 |
0 |
0 |
1 |
1 |
1 |
7 |
3 |
0 |
0 |
1 |
1 |
0 |
1 |
1 |
0 |
6 |
4 |
0 |
1 |
8 |
0 |
0 |
1 |
0 |
1 |
5 |
5 |
0 |
1 |
0 |
1 |
0 |
1 |
0 |
0 |
4 |
6 |
0 |
1 |
1 |
0 |
0 |
0 |
1 |
1 |
3 |
1 |
0 |
1 |
1 |
1 |
0 |
0 |
1 |
0 |
2 |
8 |
. 1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
1 |
9 |
1 |
0 |
0 |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
b
nc\ |
00 |
01 |
7 11 |
10 |
DC\ |
00 |
01 |
Y 11 |
10 |
00 |
I' |
>\ |
0 |
0 |
00 |
0 |
0 |
1 |
1 ] |
01 |
0 |
0 |
0 |
0 |
01 |
nr |
T |
0 |
0 |
ii |
0 |
& |
0 |
0 |
11 |
0 |
0 |
0 |
0 |
w |
0 |
0 |
0 |
0 |
10 |
0 |
0 |
F |
T\ |
X |
\ |
V | |||||||
5/1 |
00 |
01 |
11 |
10 |
00 |
01 |
11 |
10 | |
00 |
0 |
0 |
1 |
i |
00 |
T |
0 |
0 |
~T |
01 |
0 |
0 |
1 |
1 |
01 |
1 |
0 |
0 |
1 |
11 |
0 |
0 |
0 |
0 |
11 |
0 |
0 |
~0 |
0 |
10 |
0 |
0 |
0 |
0 |
10 |
1 |
0 |
0 |
0 |
Y
Rys. 4.464. Układ służący do wyznaczania uzupełnienia dziewiątkowego kodu BCD
a) tablica kodów, b) tablice Karnaugha, c, d) schematy logiczne
Na podstawie tablicy kodów (rys. 4.464a) otrzymamy tablice Karnaugha (rys. 4.464b), z których wyznaczamy funkcje przełączające. Funkcje te mają postać:
Z = ~BCD X = B Y= B®C
Funkcje te są realizowane przez układy przedstawione na rys. 4.464c, d.