Układy arytmetyczno-logiczne wykonywane są w postaci modułowej, najczęściej o długości logicznej 2 lub 4 bitów, z możliwością łączenia w bloki o większej długości logicznej.
Sekwentery wykonywane są albo w postaci modułów o określonej długości bitów adresowych pamięci, z możliwością ich łączenia w bloki o zwiększonych możliwościach adresowania, albo w postaci bardziej uniwersalnej, zapewniającej adresowanie większej przestrzeni adresowej pamięci (9, 10, 12 bitów).
Jednostka kontrolera realizuje sterowanie mikroprogramowe w sposób kla-
Bone(We)
Rys. 4.807. Schemat blokowy mikroprogramowanego systemu modułowego
syczny. Na podstawie kodu operacyjnego makroinstrukcji kontroler wyznacza adres sekwencji mikroinstrukcji, pobieranych z pamięci.
Modułowe systemy mikroprocesorowe wykonywane są głównie w technologii TTL-S, ECL, i I2L. Przeznaczone są głównie do realizacji szybkich systemów kontrolno-sterujących lub emulacji tzn. naśladownictwa w sensie oprogramowania znanych minikomputerów.
*
W firmie Intel opracowany został pierwszy mikroprocesorowy system dużej skali integracji, wykonany w technologii bipolarnej z diodami Schottky’ego, który po odpowiednim połączeniu tworzy mikrokomputer. Dwoma podstawowymi układami rodziny Intel 3000 są: jednostka sterowania mikroprogramem 3001 (MCU) oraz mikroprocesor 3002 (CPU), mogące współpracować ze standardową pamięcią bipolarną LSI. Umożliwia to konstruowanie kontrolerów — procesorów o dużych możliwościach, w niewielkim tylko stopniu wymagających współpracy z pomocniczymi (zewnętrznymi) urządzeniami cyfrowymi. Organizacja typowego, 16-bitowego kontrolera — procesora przedstawiona jest na rys. 4.808.