img018

18

Na zakończenie pooamy za [l, 3, 6] etaty ogłoszenia ważniejszych prac teoretycznych bezpośrednio związanych z technikaai modulacji:

1915 - odkrycie przez J.R. Carsona, że każda ze wstęg bocznych sygnału modulacji amplitudy przenosi tę samą informację,

1917 - analiza 3.R. Carsona jednowstęgowej modulacji amplitudy,

1922 - analiza J.R. Carsona modulacji częstotliwości,

1924 - odkrycie przez R.A. Heisinga modulacji czasu trwania impulsów,

1933    - patent E.H.- Armstronga systemu transmisyjnego z modulację czę

stotliwości,

1934    - odkrycie przez R.O. Kella modulacji położenia impulsów,

1939 - opracowanie podstaw teoretycznych modulacji impulsowych,

1939 - odkrycie przez H.A. Reevesa modulacji kodowo-impulsowej,

1946 - zgłoszenie patentu modulacji delta,

1952-55 - prace teoretyczne F. de Jagera, H. van de Wega oraz L.H. Zet.

terberga dotyczące modulacji delta,

1952 - patent C.C. Cutlera różnicowej modulacji kodowo-impulsowej.

2. SYSTEM TELEKOMUNIKACYJNY

Rozważania wstępne rozpoczniemy od omówienia ogólnych zasad budowy systemów telekomunikacyjnych. W systemie telekomunikacyjnym wyróżnimy następnie pewną jego część, którą nazwiemy systemem transmisyjnym. Będzie stanowić on dla nas pewien wyidealizowany schemat transmisji sygnału informacyjnego, na podstawie którego przedstawimy w dalszym ciągu najważniejsze modulacje. Ola systemu transmisyjnego zdefiniujemy podstawowe sygnały w nim występujące, jego najważniejsze parametry oraz określony na ich podstawie wskaźnik jakości jego pracy. Wskaźnik ten w końcowej części pracy umożliwi nam spójne porównywanie różnego rodzaju systemów transmi-syjnych.

Przez system telekomunikacyjny będziemy rozumieć zespół tych wszystkich urządzeń, które umożliwiają przekazywanie wiadomość: od ich źródła do obiektu przeznaczenia. Interesować nas będą wyłącznie systemy telekomunikacyjne realizujące funkcje przekazywania wiadomości za pomocą zjawisk o charakterze elektryczny*. Ogólna budowa systemu telekomunikacyjnego jest przedstawiona na rysunku 1.

Wiadomości generowane w źródle (pierwotne) bardzo często nie mają charakteru elektrycznego (znaki graficzne, ciśnienie akustyczne, położenie, prędkość, natężenie i rodzaj barwy) i dlatego niezbędne jest wstępne ich przetworzenie w sygnał elektryczny - przynoszący informację. Sygnały takie zazwyczaj nie posiadają właściwości, które uaożliwiałyb\ bezpośrednie wprowadzenie ich do toru transmisyjnego. Do właściwości tych możemy przede wszystkim zaliczyć odpowiednią moc, odporność na zakłócenia nadziały-