Osadzajęce się w komorze spalania warstwy popiołu (o barwie od czerwonej dc białej) nogę być źródłem korozji palnika i paleniska, w szczególności przy obecności pięciotlenku wanadu wchodzącego w skład
popiołów olejów pochodzących z ropy naftowej.
6,1.3. Zawartość siarki
Zawartość siarki jest bardzo ważnę cechę olejów opałowych, a % szczególności olejów stosowanych w piecach metalurgicznych (np. w piecu aar-tenowskim eiarka zawarta w paliwie powoduje wzrost zawartości jej w metalu). Siarka w oleju opałowym występuje w postaci merkaptanów. Merkap-tany przy zetknięciu się z miedzię tworzę merkaptydy, które sę rozpuszczalne w oleju. Maję one zdolność tworzenia emulsji z wodę zawartę w oleju, jsk również z niektórymi składnikami olejów. Emulsje te zatykaję przewody. Związki siarki działaję toksycznie, a’także powoduję korozję urzędzeń, z którymi etykaję się gazy spalinowe. Ponadto SO^ podwyższa temperaturę rosy, na skutek czego zwiększa się możliwość korozji w niskich temperaturach. Zawartość siarki w paliwach ciekłych oznacza się w bombie kalorymetrycznej metodę LangbeIna.
6.1.9. Zawartość wody
Zawartość wody w oleju opałowym powoduje duże zaburzenia przy spalaniu. Może następie przerywanie płomienia, wybuchy w piecach, pienienie się oleju. Ponadto zawartość wody w oleju opałowym przyczynia się dc powstawania dodatkowych strat cieplnych. Oznaczanie zawartości wody w oleju opałowym wykonuje się za pomocę metody destylacyjnej z ksylenem.
6^1.10. Ciepło spalania i wartość opałowa
Ciepłe spałania i wartość opałowa paliw ciekłych zależę od zawartości wodoru, węgla i siarki. Ciepło spalanie oznacza się doświadczalnie przy pomocy kalorymetru. Wartość opałowę paliwa oblicza się następu-jęco:
'w * 5c —TO 9 E- kJ/k*
gdzie* 0^ - wartość opałowa, kJ/kg,
Qc - ciepłe spalania, kJAg,
rc - ciepło parowania wody, 2500 kJ/kg,
5 - współczynnik przeliczeniowy spalanie wodoru na wodę,
E - zawartość wodoru w paliwie,