img071

i

71

i

71

iczyznę do poziomu bezpośrednio, a dowolną linię prostą możemy doprowadzić do poziomu libslą okrągłą, tylko pośrednio przez ustawienie w poziomie płaszczyzny, w której dana prosta leży.

\

Rys. 7*

Libela okrągła nadaje się do użytku wtedy, gdy spełnia warunek równoległości płaszczyzny podstawy walca i metalowej oprawy, aa której je ot ustawiona podczas pomiuru, do płaszozyzny głównej libeli. Jeżeli warunek ten nie jest spełniony, to przed pomiarem należy libelę ^rektyfikować, zmieniając wzajemne położenie wapomnianyoh płaszczyzn za pomocą trzech śrubek rektyfikacyjnych a, b, c znajdujących się przy podstawie. Sposób rektyfikacji omówimy przy opisie rektyfikacji teodolitu.

Libela rurkowa (rys. 75) jest- to rurka szklaną o trj szlifowanej wewnątrz powierzchni na kształć powierzchnJ. obrotowej, powstałej przez obrót luku kołowego o promieniu r dookoła cięciwy, stanowiącej oś ruski. Jeżeli rurka oa wyszlifowauą tylko górną część powierzchni wewnętrznej, to libela taka nazywa się zwykłą (ry^a* 75a), jeżeli zaś górną i dolną, to .wtedy nazywa się libelą rewersyjaą (rys, ?5b). Na górną powiera-

	__	IjDiInnii y
	0 C C	0 5 «
>) <	i|(m;im]iDii"!' mi hjj|-h !»m:i
	ta 0 0	« 20
') <	* 1 • •oiLiLiJ^1	' 1111111 p y.

0 <0

Rys. 7£

Rys. 75

cknię rurki szklanej naniesiony joct podział, w którego śroćku znajduje się punkt główny G Libeli. Odstęp d dwóch kresek podziału 'wynosi 2 łł. Stosuje się zwykle jeden z trzech następują cycu rodzajów umieszczania i opisu podziału* podział przerwy^ (rys. ?5a), dwustronny (rys. 76b) i bieżący (rys. 76c). Podział bieżący, jako ciągły i jednokierunkowy, jest najdogodniejszy. Przy podziale przerwanym i dwustu o r-iyn odczyty obu końców pęcherzyka libeli otrzymują różne znaki.

Styczna do łuka koła v punkcie głównym G libołi rurkowej nazywa się osią libeli 11 (rys. 75a) • Libela rewersyjną ma dwie osie (rys. 7&b) . C-ó libeli jest po2loma, gśy środek pęcherzyka znajduje się w punkcie głów-