Tabela 6.10
Wyniki doświadczenia z dwoma środkami owadobójczymi
Środek A |
Środek R |
(Razem; | ||||||||
Partia |
Partia A2 |
Partia /?, |
Partia B2 | |||||||
Próba 1 |
Próba 2 |
Próba 1 |
Próba 2 |
Próba 1 |
Próba 2 |
Próba 1 |
Próba 2 | |||
Muchy |
Padły |
49 |
43 |
43 |
48 |
41 |
44 |
39 |
39 |
346 |
Prze żyły |
2 |
5 |
4 |
1 |
5 |
8 |
11 |
9 |
45 | |
(Razem) |
51 |
48 |
47 |
49 |
46 |
52 |
50 |
48 |
391 |
Obliczamy całkowito wartość y} korzystając z (6.21)
22 52 42 92 452
2 51* 48*47 + ""*48 391 _ 1.6628 _
X 0,8849 0,1151 0.1019 ’
Porównując tę wartość z wartością krytyczną rozkładu x2 Przy 7 stopniach swobody i poziomie istotności a = 0,05
0.05 X?7) = 14'07
mamy
X2 > 0.05 X(2?)
a więc wnioskujemy, że różnice między poszczególnymi frakcjami much padlych są istotne.
Chcąc sprawdzić, czy zaobserwowany wynik powodowany jest różnicami między poszczególnymi próbami, partiami czy środkami owadobójczymi, obliczamy składniki ogólnego x2 odpowiedzialne za te składowe zależności. Najpierw rozważymy zależności pomiędzy próbami w ramach partii wyznaczając wartość odpowiedniego składnika, który oznaczymy jako Xpmb** obliczymy z zależności:
87