img093

93

wskaźników odczytowych kręgu pionowego w położeniu prawidłowyn i V³ 2a~ aym automatycznego korygowania odczytów kręgu płotowego, pomimo eieznacz-cwrgo cdofcylenia osi teodolitu od pionu.

Jak podawaliśmy, lunetę można jwykle przerzucać (obracać) przg2 za alt, przy czym wraz z lunetą obraca się urąg płotowy, 7f związku z tym wprowadzany pojęcie dwóch położeń lunety. Zwykle pierwc2ya położeniom lunety nazywamy tafcie Jej ustawienie, przy którym trąg pianowy znajduje się z lewej strony od kierunku osi calowej (okular-cbiofctys) i oznaczamy jo krótko; ‘ położenie 1 lub krąg Iowy (KŁ). Jeżeli zaś pc> przerzucaniu lunety przez zenit na prowadzany oś celową na tar. san cal, to krąg pionowy, który poprzednio był z lewej, teraz znajduje cię z prawej ctrcay od osi calowej; to położenia lunety nnzywsmy drugim, używając oznaczeń: położenie U luo trą5 prawy (£?;, tt»3sse szczegóły dotyczące kręgu pionowego i jego rektyfikacji podane są v: podrozdziale 4.1,

4) Statyw (rys. 105}. Podczas poniBru instrument ustawiamy 2jzwyczaj na 3tutywłe. Czasem teodolit noże być ustawiany wprost a.-, stoliku vil«zy triangulacy jnc j, ai elementach ko ns t r u <cy j nj oh cbisfctó¹.: bu r.c olanych lub ca specjalnych słupach założonych dc celów badawczych itp.

Statyw akia da się s trzech nóg drewnianych połączonycJi u góry so pomocą odpowisd-cich śrub zaciskowych z krążkiem drevnJ.a-rrjz\ lub z płytą detalową. Jest to tzw. głowice statywu, na której u sta'.Many instrument. >7 środku głowicy zn.njc.ujs się otwór o średnicy do 6 on, urnożllwiajacy przeżuwa tilc instrumentu przy cent rewa ul u go nu! lub pod punktów. Instrument łączymy z głowicą za pcaocą śruby sprzęgu jnet j, trzon ej u dołu w haesyk do zawis sr. a ni a pionu stanowiącego pr/.adtużcnio osi obrotu instrumentu (r;*s, 10*1), (S irstaiweritiuh firny Kern głowica statywu ma inne z-ifc zliczę nic, petrr. rys. Hic). Pr centrowaniu instrumentu u ćyiurw są również piony optyce ca i piony ■Każda noga statywu jest scorzą-laona z ćtoóoh kawałków drewna polączn^ach ze sobą poprze czkani c*iu udania im większej trwalcrci i sztywucsci. iCońce nóg są okuts w c*lu ułatwiania wbijania lob w cienię i w oclu za -bs2pieczeula rrzod uszkodzenie:'* 2’ogi niektórych statywów są rosc^wone , co ułatwią transport i ustawianie instrumentu w tę rewio uicrówayu.

Jak już za znaczy liś-sy rr» wstępie, nEzedutaniołag- o.iis teodolitu odnosi się zasaUa&CfcO do dawnych konstrukcji.

Zasadnicze części składowe teodolitu wiszącego są takie ss:m jak prsj teodolitach stojących. Teodolit wiszący (rys. ICO) tym s.ię głównie ciua —