img130

130

ci metodą przybliżoną. Zagadnienie obliczeniowe sprowadza się wówczas w ostateczności do obliczenia poligonów dwustronnie dowiązanych. Jeżeli bowien z trzech możliwych ciągów obliczymy azymuty dla wybranego boku z punktem węzłowym, to wartości ich możemy w odpowiedni sposób uśrednió (średnia arytmetyczna wagowana) i uzyskać jednoznaczną wartość tego azymutu, obowiązującą jako azymut końcowego boku poligonu dowiązanego. Obliczy się wtedy również odchyłkę, rozdzieli się poprawki ca kąty na warunkach podawanych dla ciągów dwustronnie dowiązanych. Idąc z kolei z obliczeniem współrzędnych do punktu węzłowego V, otrzymujeay też różne wartości współrzędnych. Odpowiednie ich uśrednienie określa jednoznacznie współrzędne tego punktu. Tak otrzymane współrzędne punktu ff służą znów jako współrzędne punktu końcowego poligonów dwustronnie dowiązanych.

0    szczegółowych zasadach wyrównywania traktują podręczniki dla geodetów.

2.5. POKIAB SZCZEGÓŁÓW SYTUACYJNYCH

Po założeniu osnowy geodezyjnej w postaci sieci poligonizacji technicznej i ciągów sytuacyjnych na danym obszarze możemy przystąpić do zdjęć szczegółów sytuacyjnych, zwanych pomiarami sytuacyjnymi. Pomiar szczegółów zdjęć powierzchniowych różni się w zasadzie od pomiaru szczegółów wyrobisk górniczych jedynie ich rodzajem. Pomiary sytuacyjne szczegółów aa powierzchni polegają na określeniu*

1)    granic posiadania lub użytkowania gruntów i obiektów,

2)    rodzaju, położenia i kształtu budynków oraz urządzeń gospodarczych

1    techr^cznych,

3)    rodzaju, położenia, kształtu i wielkości użytków gruntowych.

Pomiar sytuacyjny noże być przeprowadzony jako nosy pomiar danego obszaru lub jako pomiar uzupełniający (reambulacyjny, aktualizacyjny), gdy istniejące materiały pomiarowe zostały wykonane z dokładnością nie mniejszą od wymaganej przy nowych pomiarach.

Stosuje się następujące metody pomiarów sytuacyjnych* 1) bezpośrednie,

2)    pośrednie fotogrametryczne,! 3) stolikowe. W każdej grupie metod można wydzielić dwie zasadnicze części pomiarów* zagęszczenie podstawowej osnowy geodezyjnej i sieci ciągów głównych poligonizacji technicznej oraz właściwe zdjęcie szczegółów sytuacyjnych odniesione dio osnowy.

Przystępując do pomiarów szczegółów sytuacyjnych, należy zagęścić sieci podstawowej osnowy gaodozyjnej poziomej (sieci triansulaoji państwowej i lokalnego ZDaczecla, sieci poligonizacji preoyzyjcej) - za pomocą szczegółowej osnowy geodezyjnej po2loac-j (rys. 1.56), do której zalioza cię*

1) ciągi główne i sytuacyjne polisenizacji technicznej, 2) punkty wcięte,

3)    punkty wyznaczono metodami fotogrametrycznymi, ą) punkty posiłkowe ... (pomiarowe), 5) linie pomiarowe i sieoi linii poaiarowyoh. Oprócz tego