img147

147

10.3. Języki opisu obrazów (PDL) Shawa

until (out = 'a') or (out = 'e'); if out = 'a' then begin

remove!ist; {musimy usunąć z listy

numerów produkcji ostatni element - 'a'} rec := decide(list.tab) end

else rec = 'err';

end.

Mechanizm rozpoznający przedstawiliśmy dla klasy LL( 1) gramatyk bezkontekstowych. Może się zdarzyć, że pewne klasy obrazów d 6 D opisywanych przez języki Shawa nie dadzą się wygenerować przez gramatyki LL( 1). Wtedy, rozwiązaniem tego problemu jest konstrukcja mniej restryktywnej gramatyki, a więc LL(k), k > 1 [22,23], LR(k) [27], czy też precedensyjnej [28] oraz automatu odpowiedniego typu.

10.4. Języki opisu cech kształtów (Jakubowski)

Przedstawione w poprzednich punktach metody pozwalają na rozpoznanie kształtów pewnych obiektów d i określenie ich przynależności do ustalonych obrazów D' C D. Nie dają jednak możliwości oparcia procedury rozpoznającej A na analizie cech z 6 X określających istotę tych kształtów (zagłębienie w pewnym miejscu obiektu, wypukłość czy wklęsłość fragmentu konturu ograniczającego obiekt itd). Możliwość taką dają, natomiast, języki opisu cech kształtów Zsfdl■ Na bazie opisu SFDL możliwa jest również automatyczna segmentacja złożonych obiektów na obszary quasi-wypu-kłe, co z kolei pozwala utworzyć syntaktyczne drzewo opisu obiektu. Analiza takich drzew jest narzędziem do porównywania obiektów w pewnych ich podobszarach. Obraz na poziomie składowych pierwotnych jest rozpoznawany przez deterministyczny transdjuser o skończonej liczbie stanów, który definiuje opis cech kształtu na poziomie deskryptorów. Rozpoznanie cech kształtu Xj opisanych przez deskryptory może być dokonywane przez deterministyczny automat 21 <j o skończonej ilości stanów. Istnieje wiele rozszerzeń tej metody takich, jak np. języki atrybutowane, języki niewrażliwe na pewne transformacje obrazu (np. obroty), analiza syntaktyczna z korekcją błędów, samouczący analizator syntaktyczny [39]. W niniejszym opracowaniu przedstawimy tylko dwa najniższe poziomy (analizy na poziomie