img153

153

10.4. Języki opisu cech kształtów (Jakubowski)

(?4,	«34 « 74 «32 «32 «32 «33«33 «33,	14 )	1---	ł—
(?4,	S32S32S32S33S33S33,	14 )	ł—
(?2,	S32«32«33«33«33,	14.42 )	1---	ł—
($2,	S33«33«33,	14.42 )	1---	1-
(<?3,	833S33,	14.42.23)	ł—	1-
(93,	A,	14.42.23)	h—	1-

... (ponieważ punkt startowy był granicą pomiędzy (3)-sinquadem a (l)-8inquadem, więc na wyjście wypisujemy jeszcze 31) •••!— (fli, A, 14.42.23.31)

Zatem: ST(Des(V)) = 14.42.23.31.

Rozpoznajmy ST(Des(V)) za pomocą tak zdefiniowanego automatu:

6(5, 14.42.23.31$) = 6(6(5,14), 42.23.31$) = 6(5i, 42.23.31$) =

= 6(6(5i, 42), 23.31$) = 6(5₅,23.31$) = 6(6(5₅,23), 31$) =

= 6(5«, 31$) = 6(6(5_e, 31), $) = 6(5₇, $) = B.

Jak widać, obraz został zaklasyfikowany do klasy B, co jest zgodne z naszymi intuicjami.

Przedstawmy jeszcze algorytm transdjusera przetwarzającego początkowy opis konturu (algorytm automatu deterministycznego, którego użyliśmy do rozpoznawania został opisany w p. 10.1), wprowadzając

bufin - bufor wejściowy,

actsiną - numer bieżącego sinquadu,

newsiną - numer nowego sinquadu,

firstsinq - numer sinquadu, do którego należał pierwszy analizowany element,

givesinquad(bufin) - funkcja pobiera z bufora kolejny element i daje numer sinquadu, do którego ten element należy,

putbufout(sinq₁,sinq₂) - procedura na podstawie numerów sinqua-dów sinq₁,sinq₂ zapisuje do bufora wyjściowego przejście pomiędzy nimi w postaci sinq!sinq₂,

eof(buf) - funkcja przyjmuje wartość true, kiedy bufor buf jest pusty.